Najważniejsza w jego twórczości, poza melodiami, od których nie można się uwolnić, jest jednak warstwa tekstowa - gęsta od metafor, naładowana skojarzeniami i środkami stylistycznymi, tak rzadko pojawiającymi się we współczesnym tekściarstwie. Choć raczej należałoby powiedzieć, poezji. Bo słowa utworów Jacka Stęszewskiego to najwyższej próby poezja, przybrana w piękne gitarowe melodie, oparte na skrzypcach, kontrabasie, wiolonczeli, akordeonie i perkusji. Pełne zadumy, liryczne, ale wesołe i energetyczne zarazem. Jak sam przyznaje, w życiu najbardziej lubi tworzyć piosenki i je śpiewać. Jest samoukiem, nie ma muzycznego wykształcenia, niezależność artystyczną przedkłada ponad wszystko, co zjednuje mu rzesze fanów, zachwyconych jego bezpośredniością.
Źródło: Czerwony Fortepian