Wojciech Domagalski urodził się w 1984 roku w Łodzi. Jest absolwentem Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie w 2010 r. obronił z wyróżnieniem dyplom magisterski, a w 2018 r. uzyskał stopień doktora sztuki. Jest to artysta poruszający się w obszarze grafiki i malarstwa, wykładowca akademicki w stopniu doktora sztuki. Jego twórczość obejmuje przede wszystkim realizacje plakatowe, ale i grafikę artystyczną, malarstwo. Prowadzi niezależną działalność projektową pod szyldem „Nazwa Robocza Studio”. Pracuje na stanowisku adiunkta na Wydziale Sztuki Nowych Mediów Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie, gdzie asystuje w Pracowni Grafiki Artystycznej prof. Andrzeja Kaliny oraz prowadzi zajęcia z projektowania graficznego. Prace artysty można oglądać na wystawach indywidualnych, zbiorowych, w tym najważniejszych przeglądach sztuki graficznej na świecie (m.in. w Chinach, Francji, Izraelu, Japonii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych, we Włoszech). Jest laureatem prestiżowych nagród i grantów, np. stypendium ministra kultury i dziedzictwa narodowego w 2016 r. Tylko w ciągu ostatniego roku otrzymał nagrodę „Fresh Wind” na 13. Moskiewskim Światowym Biennale „Golden Bee” oraz srebrny medal na 26. Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie.
Wystawa otwiera cykl prezentacji polskiej i zagranicznej sztuki plakatu, której zwieńczeniem ma być zorganizowane w 2020 r. I Międzynarodowe Biennale Plakatu Studentów w Kielcach. Program wystawienniczy Galerii XS Instytutu Sztuk Pięknych UJK w Kielcach zakłada ukazanie współczesnych przemian i tendencji w obrębie plakatu zarówno w zakresie formy, samego medium, jak i podejmowanej problematyki, poszukiwanie najróżniejszych w tej sztuce kontekstów. Uzupełnieniem i zarazem nierozłącznym elementem programu mają być spotkania z zaproszonymi artystami, dyskusje i warsztaty.
Poszczególne cykle plakatowe Wojtka Domagalskiego, m.in. „Polska w plakacie”, „Polska w plakacie - jedziemy dalej”, „Polska ABC w plakacie” czy „Pozdrowienia z Kalisza”, „Warszawa i ja”, „Łowicz” układają się również w swego rodzaju mapę. Ta geo-graficzna podróż artysty obejmuje miejsca mniej bądź bardziej istotne, mniej bądź bardziej oczywiste, centra i peryferia. Artysta odwiedza miasta i miasteczka, wsie, góry, lasy, rzeki, jeziora z ważnych tylko dla siebie powodów. Efekt tych podróży, dokonanych spostrzeżeń, podchwyconych historii zamyka w specyficzną dla siebie formę plakatu. Charakterystyczne spojrzenie objawiające się zdecydowaną oszczędnością, wyczuciem kompozycji i barwy swoje źródła odnajduje w obrazach. Monumentalne, surowe, niemal geometryczne w swej postaci pejzaże Wojtka definiuje horyzont. To niemal jedyny znaczący element kompozycji. Swego rodzaju przesłony, filtry niczym mgła, smog, mrok spowijają poszczególne detale, fragmenty rzeczywistości. Opowieść o „niewidzialności”, bo o niej tu przede wszystkim mowa jest osobistą refleksją o tym co widzimy, nie widzimy, nie widzimy bo nie potrafimy bądź nie możemy, wreszcie widzimy, bo chcemy albo nie chcemy widzieć. Takie są również jego plakaty. - dr Maciej Zdanowicz
Wystawa otwiera cykl prezentacji polskiej i zagranicznej sztuki plakatu, której zwieńczeniem ma być zorganizowane w 2020 r. I Międzynarodowe Biennale Plakatu Studentów w Kielcach. Program wystawienniczy Galerii XS Instytutu Sztuk Pięknych UJK w Kielcach zakłada ukazanie współczesnych przemian i tendencji w obrębie plakatu zarówno w zakresie formy, samego medium, jak i podejmowanej problematyki, poszukiwanie najróżniejszych w tej sztuce kontekstów. Uzupełnieniem i zarazem nierozłącznym elementem programu mają być spotkania z zaproszonymi artystami, dyskusje i warsztaty.
Poszczególne cykle plakatowe Wojtka Domagalskiego, m.in. „Polska w plakacie”, „Polska w plakacie - jedziemy dalej”, „Polska ABC w plakacie” czy „Pozdrowienia z Kalisza”, „Warszawa i ja”, „Łowicz” układają się również w swego rodzaju mapę. Ta geo-graficzna podróż artysty obejmuje miejsca mniej bądź bardziej istotne, mniej bądź bardziej oczywiste, centra i peryferia. Artysta odwiedza miasta i miasteczka, wsie, góry, lasy, rzeki, jeziora z ważnych tylko dla siebie powodów. Efekt tych podróży, dokonanych spostrzeżeń, podchwyconych historii zamyka w specyficzną dla siebie formę plakatu. Charakterystyczne spojrzenie objawiające się zdecydowaną oszczędnością, wyczuciem kompozycji i barwy swoje źródła odnajduje w obrazach. Monumentalne, surowe, niemal geometryczne w swej postaci pejzaże Wojtka definiuje horyzont. To niemal jedyny znaczący element kompozycji. Swego rodzaju przesłony, filtry niczym mgła, smog, mrok spowijają poszczególne detale, fragmenty rzeczywistości. Opowieść o „niewidzialności”, bo o niej tu przede wszystkim mowa jest osobistą refleksją o tym co widzimy, nie widzimy, nie widzimy bo nie potrafimy bądź nie możemy, wreszcie widzimy, bo chcemy albo nie chcemy widzieć. Takie są również jego plakaty. - dr Maciej Zdanowicz
