Po odzyskaniu niepodległości stworzenie rodzimego przemysłu motoryzacyjnego stało się ważnym problemem, przede wszystkim ze względu na potrzeby budującego się wojska. Samochody i pojazdy pancerne odziedziczone po zaborcach prezentowały mnogość typów i zazwyczaj były wyeksploatowane. Aby poprawić ten stan rzeczy powołano w Warszawie Autowarsztaty Praga i Smolna, przemianowane w marcu 1920 roku na Centralne Warsztaty Samochodowe. Początkowo ich zadaniem było remontowanie sprzętu pozostawionego przez okupantów lub zakupionego za granicą. Szybko jednak zaczęto pracować nad nowymi konstrukcjami, których najbardziej znane przykłady to samochód CWS T-1 i motocykl Sokół. Rodzima motoryzacja w okresie międzywojennym obfitowała jednak w wiele prototypów, którym nie udało się trafić do produkcji masowej, a były ważnymi osiągnięciami polskiej myśli technicznej. Wymienić tu można samochody takie, jak: Polonia, Iradam czy Radwan, powstałe z prywatnej inicjatywy konstruktorów i z założenia dostosowane do polskich możliwości produkcji i warunków eksploatacji. Tymczasem niestety, to pojazdy licencyjne, montowane w Polsce stały się głównym źródłem zmotoryzowania społeczeństwa. W ramach wykładu spróbujemy zrozumieć dlaczego tak się stało, a ponadto przyjrzymy się tematom tak istotnym, jak stan dróg i ceny samochodów w II Rzeczypospolitej.
Spotkanie odbędzie się 16 grudnia o godzinie 12.00. Wykład poprowadzi Michał Biłejszys z Działu Historii. Wstęp wolny.
Źródło: MNKi
Źródło: MNKi
