Katarzyna Laskowska w latach 1993-2000 studiowała śpiew (sopran liryczny) u prof. Janiny Skalik (absolwentki klasy Ady Sari) - wybitnej śpiewaczki i wieloletniego dziekana Akademii Muzycznej w Warszawie. W ramach dokształcania brała udział w kursach mistrzowskich: teoretycznych (m.in. o stylach w epoce baroku) i wokalnych. Jako solistka opracowała i wykonała kilka partii operowych. Przygotowała także bogaty i bardzo zróżnicowany repertuar koncertowy: oratoryjno-kantatowy, arie operowe, operetkowe, musicalowe. Koncertuje w kraju i za granicą, m.in.: we Włoszech (z musicalem "The Phantom of the Opera" L. Webera), w Niemczech (z operą "Jaś i Małgosia" Humperdincka), Anglii (kilkakrotnie koncerty solowe na zaproszenie księżnej Renaty Sapiehy), Francji, Hiszpanii. Na stałe, jako solistka, współpracuje z Teatrem Muzycznym "Operetką" w Warszawie, ze Stowarzyszeniem Polskich Artystów Muzyków, z kilkoma dyrygentami, filharmoniami, orkiestrami, agencjami artystycznymi oraz z kompozytorem Michałem Lorencem (nagrania m.in. dla teatru im. Jaracza w Łodzi).
Piotr Rafałko – tenor, absolwent Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Kazimierza Pustelaka. Umiejętności doskonalił na kursach mistrzowskich Ernsta Haefligera, Sylvii Geszty i Mariany Nicolesco. Laureat konkursów w Dusznikach-Zdroju i Braili (Rumunia). Występował na wielu festiwalach muzycznych w Polsce i za granicą. Do najbardziej prestiżowych należy zaliczyć koncert inaugurujący 38. Muzyczny Festiwal W Łańcucie, gdzie razem z Ewą Podleś i Cyprianem Katsarisem wykonał „Pieśń o Ziemi” Mahlera, 14. Międzynarodowy Festiwal Muzyczny w Davos (Szwajcaria), I Europäische Herbstakademie - Essen (partia tytułowa w „Orfeuszu” Monteverdiego) i 45. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, gdzie wziął udział w pierwszym wykonaniu opery kameralnej Osvaldasa Balakauskasa „La lointaine”. Na scenie operowej debiutował w „Krakowiakach i góralach” w Teatrze Wielkim w Poznaniu i Operze Narodowej w Warszawie („Król Roger” Szymanowskiego, „Wesoła wdówka” Lehara). śpiewał w teatrach operowych w Niemczech (Lubeka, Passau). Spośród wykonanych partii operowych najważniejsze to: Don Ottavio („Don Giovanni” Mozarta) Grimoaldo („Rodelinda” Haendla), Camille de Rosillon („Die lustige Witwe” Lehara) oraz Erzähler („The Rape of Lucretia” Brittena).
Źródło: KCK