Niepewność, obawa, strach jako składowe części zawierania bliższych relacji, które często kończą się...
Białe głosy - Teatr Tańca AKT, chor. Małgorzata Ziółkowska
To plastyczno-ruchowa opowieść o życiu, o człowieku, o jego schizach i relacjach. Abstrakcja obrazu oddaje chaos osoby chorej oraz rzeczywistości, którą wokół siebie chory kreuje. Pozorny spokój w finale jest swoistego rodzaju katharsis chorego, widza i szeroko rozumianej rzeczywistości.
Łk 10,29 (Kto jest moim bliźnim?) - Kielecki Teatr Tańca, chor. Robert Bondara
Trzonem spektaklu stała się otaczająca rzeczywistość społeczna. Relacje między zbiorowością a jednostką, próby odnalezienia swojego miejsca w grupie i obawa przed odrzuceniem, toksyczne mechanizmy spajające zbiorowość, takie jak strach i wspólne zagrożenie, opór i odwaga podróżowania pod prąd, stały się motorem budowanej z tancerzami Kieleckiego Teatru Tańca akcji scenicznej. Nawiązanie w tytule do Ewangelii według Św. Łukasza nadaje choreografii dodatkowy trop, który mam nadzieję wzbudzi refleksję nad stosunkiem i jakością naszych relacji z innymi. - Rober Bondara.
Laetus nodo (barwny węzeł) - grupa baletowa Zofii Czechlewskiej, chor. Zofia Czechlewska, spektakl muzyczno - baletowy
Spektakl „Laetus nodo" w choreografii mgr Zofii Czechlewskiej, wieloletniej tancerki solistki Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk" (do 2011r.), to autorski projekt twórczy, powiązany z tematyką polskich rytmów tanecznych na przestrzeni XX wieku począwszy od neoklasycyzmu przez II połowę XX wieku, aż po współczesność. W dziele występuje podział na cztery pory roku, obrazowy i emocjonalny w swoim wyrazie i odczuciu, odzwierciedlający osobiste emocje i wrażenia w stosunku do międzyludzkich zależności. Priorytetowy łącznik stanowi folkloryzm jako środek wyrazu części interpretacyjnej warstwy muzycznej spektaklu. Niewątpliwie spektakl ten będzie uświetnieniem i hołdem dla twórców polskiej muzyki XX wieku, dla których folkloryzm był częścią inspiracji emocjonalnej w konfrontacji ze stylizowaną warstwą ruchową.
Źródło: KTT