W tym dniu zakochani wysyłają swym sympatiom miłosne wyznania na walentynkowych karteczkach, czułe listy, dedykują wiersze i piosenki, obdarowują się upominkami. Najpopularniejszymi walentynkowymi prezencikami są dziś maskotki, kwiaty, słodycze, płyty z romantycznymi piosenkami, bilety na koncerty, do kina bądź do teatru, perfumy lub biżuteria. Niektórzy dzień zakochanych chcą uczcić romantyczną kolacją. Drobne prezenciki zwane walentynkami ofiarowuje się także anonimowo. Walentynki często bywają szansą dla osób nieśmiałych. Stwarzają okazję do wyznania swoich uczuć.
Patronat przypisuje się dwóm świętym Walentym. Pierwszym z nich był kapłan, który żył w III wieku w Cesarstwie Rzymskim za panowania Klaudiusza II Gockiego. Cesarz ten zabronił młodym mężczyznom wchodzić w związki małżeńskie. Uważał, że najlepszymi żołnierzami są legioniści, którzy nie mają rodzin. Zakaz ten złamał biskup Walenty i błogosławił śluby młodych legionistów. Został za to wtrącony do więzienia, gdzie zakochał się w niewidomej córce swojego strażnika. Legenda mówi, że jego narzeczona pod wpływem tej miłości odzyskała wzrok. Gdy się o tym dowiedział cesarz, kazał zabić Walentego. W przeddzień egzekucji Walenty napisał list do swojej ukochanej, który podpisał: "Od Twojego Walentego". Egzekucję wykonano 14 lutego 269 r.
Drugim Walentym był biskup miasta Terni w Umbrii, za panowania cesarza Aureliana. Był znany z krzewienia chrześcijańskiej wiary wśród Rzymian. Jako pierwszy pobłogosławił związek małżeński między poganinem i chrześcijanką. Został stracony podczas prześladowań chrześcijan. Nad jego grobem w Termii powstała Bazylika Flamińska. Znajduje się w niej srebrny relikwiarz kryjący szczątki świętego i opatrzony napisem "Święty Walenty, patron miłości".
Według legend, obie postaci posiadały moc uzdrawiania chorych. Niewykluczone jest też, że chodzi o tę samą postać. Najczęściej św. Walenty przedstawiany jest w stroju kapłana lub biskupa w scenie uzdrawiania chłopca z padaczki. W Polsce relikwie św. Walentego znajdują się w Kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chełmnie. Jest to kawałek czaszki świętego.
Kochani, pamiętajmy, że miłość i przyjaźń pielęgnować należy stale, nie czekając na dzień 14 lutego.
