Zbigniew Kabata urodził się 17 marca 1924 roku w Jeremiczach na Polesiu. Do 1939 roku był wychowankiem 1. Korpusu Kadetów Marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie. Jako harcerz pływał pod dowództwem gen. Mariusza Zaruskiego na jachcie „Zawisza Czarny”. Wkrótce po wybuchu wojny jego rodzina przedostała się spod okupacji sowieckiej, w okolice Sandomierza – na tereny okupacji niemieckiej. Zbigniew Kabata związał się z oddziałem partyzanckim „Jędrusie”, który działał na Kielecczyźnie i Podkarpaciu od wiosny 1941 roku do końca II wojny światowej. Wywodził się z lokalnej organizacji konspiracyjnej „Odwet”. „Bobo” zajmował się redagowaniem i kolportażem pisma konspiracyjnego oddziału, pt. „Odwet”. Kabata był autorem ponad 150 prac naukowych z zakresu parazytologii wydanych w 15 krajach. Naukowiec otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Rolniczej w Szczecinie i profesora Uniwersytetu Simon Fraser w Burnaby. W 1999 roku prof. Kabata został honorowym obywatelem Sandomierza. W 2007 roku otrzymał najwyższe kanadyjskie odznaczenie państwowe - Order of Canada Member. Zbigniew Kabata pisał także pamiętniki, opowiadania, wiersze i teksty piosenek. Zmarł 4 lipca 2014 r. w Nanaimo w Kanadzie.
