pomysł - Marek Zakostelecky i Elżbieta Chowaniec
tekst i dramaturgia - Elżbieta Chowaniec
inscenizacja i reżyseria - Marek Zakostelecky
scenografia - Marek Zakostelecky
muzyka - Pavel Horák
choreografia - Aneta Jankowska
Aneta Jankowska
Choreografka i tancerka, pedagog tańca. Absolwentka Akademii Muzycznej w Łodzi na wydziale Choreografii i technik tańca oraz studium PPSKAK w Kaliszu na kierunku taniec współczesny, gdzie tańczyła w grupie Studnia. Zajmuje się tańcem współczesnym, improwizacją w oparciu o procesy ruchowe, emisją głosu. Od 2006 instruktor tańca współczesnego, improwizacji oraz tańca współczesnego z elementami klasyki. Uczestniczka licznych warsztatów, coachingów oraz spotkań teatralnych. W latach 2007 - 09 tancerka Grupy RozRuch, zajmującej się improwizacją i działaniami performatywnymi.
Od 2009 roku tancerka Pracowni Fizycznej prowadzonej przez Jacka Owczarka. Brała udział w spektaklach wystawianych na międzynarodowych festiwalach tańca m.in. Meandrująca rzeka, a3, Re:akcje i Fajdros w chor. Jacka Owczarka, oraz w projektach realizowanych przez Pracownię Fizyczną m.in. „Wszystko się rusza” w reżyserii Jacka Owczarka w Teatrze Lalkowym Pinokio w Łodzi.
Tancerka w spektaklu improwizowanym „Nius” w reżyserii Krzysztofa Skolimowskiego, wystawianym w Teatrze V6 w Łodzi, w projekcie edukacyjnym „Oratorium Dance Project” organizowanym przez Teatr Chorea w Łodzi w choreografii Roberta Haydena oraz w projektach performatywnych w ramach Ekologii Miejskich w Muzeum Sztuki w Łodzi. Realizuje autorskie projekty, jak Sala Widzeń Ruchowych (2014), we współpracy z Emilią Kubik i Kamilą Kosecką z Grupy RozRuch lub współautorskie projekty, tj. spektakl "Przyrzecze" wraz Karoliną Adamczyk i Agatą Skwarczyńską z Teatru Polskiego w Bydgoszczy.
Autorka ruchu scenicznego i choreografii w wielu spektaklach. Współpracowała m.in. z Markiem Zakosteleckim, Łukaszem Gajdzisem, Pawłem Łysakiem i Pawłem Wodzińskim. Pracowała dla Teatru Polskiego w Bydgoszczy, Teatru im. A. Fredry w Gnieźnie, Teatru Lalkowego Buratino w Bydgoszczy, Opery Nowej w Bydgoszczy oraz Wrocławskiego Teatru Lalek.
Elżbieta Chowaniec
Dramaturg i dramatopisarz. Urodzona w Krakowie. Wyrosła z filmu i dziennikarstwa. Ukończyła produkcję filmową w Katowickiej Szkole Filmowej, Scenopisarstwo w Łódzkiej Szkole Filmowej i Dziennikarstwo na UW. Pracowała jako asystent reżysera, II reżyser, kierownik produkcji przy filmach krótkometrażowych, fabularnych i serialach. Nieprzerwanie od 2006 roku spełnia się zawodowo jako dziennikarz ze specjalizacją filmową (Film&TvKamera, FilmPRO). Uczennica Laboratorium Dramatu w Warszawie. Brała udział w wielu warsztatach dramatopisarskich: między innymi z Markiem Ravenhillem, Nikolajem Koladą, Iwanem Wyrypajewem. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie teatru w 2009 roku. Zadebiutowała sztuką pt: „Gardenia”, której prapremiera w reżyserii Aldony Figury miała miejsce w Laboratorium Dramatu w 2007 roku. „Gardenia” została przetłumaczona na język węgierki, rosyjski, rumuński, opublikowana w kilku antologiach współczesnego dramatu polskiego. „Gardenia” została też wystawiona na Słowacji, Węgrzech oraz w Rumunii. Autorka pisze także dla dzieci, w 2011 roku została wyróżniona w Konkursie na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży za sztukę „Wielki Świat”. Od 2013 roku współpracuje z Markiem Zakosteleckym, adaptując dzieła literatury, opery, współtworząc autorskie pomysły i pracując nad dramaturgią spektaklów.
Marek Zákostelecký (Czechy)
Scenograf, reżyser. Ukończył scenografię na Wydziale Teatralnym DAMU Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. Przez 20 lat pracował w teatrze DRAK w Hradec Králové we wschodnich Czechach – jednej z najważniejszych scen lalkowych w kraju, znaczącej również w kontekście międzynarodowym. W teatrze DRAK razem z reżyserem Jakubem Kroftą (obecnie dyrektorem artystycznym Wrocławskiego Teatru Lalek) przygotował wiele ciekawych, cenionych przez znawców przedstawień, mających bardzo duży wpływ na obecny kształt tego teatru.
Wielokrotnie nagradzany za swoje scenografie przygotowywane dla teatrów lalkowych i dramatycznych m.in. do spektakli: „Ostatnia sztuczka Georges’a Mélièsa” oraz „O szczęściu i nieszczęściu” Teatru DRAK z Hradec Kralove w Czechach, „Kino Palace” Teatru LALKA z Warszawy.
Od 2003 roku również reżyseruje spektakle teatralne, do których sam projektuje scenografię, lalki i kostiumy. Do najgłośniejszych i najczęściej nagradzanych w Polsce należą: - „Kino Palace” Teatru „Lalka” z Warszawy: Grand Prix międzynarodowych festiwali „Korczak” w Warszawie, „Spotkania” w Toruniu, ogólnopolskiego festiwalu w Opolu, Nagroda Jury Dziecięcego w Bielsku-Białej - „Wąż” Wrocławskiego Teatru Lalek: Grand Prix i Nagroda Jury Dziecięcego festiwalu Małych Prapremier w Wałbrzychu oraz Grand Prix międzynarodowego festiwalu „Maskarada” w Rzeszowie.
Pracował dla teatrów lalkowych i dramatycznych w Czechach, Danii, Australii, Stanach Zjednoczonych i Polsce (m.in. „Lalka” i „Guliwer” z Warszawy, „Baj Pomorski” z Torunia, „Pinokio” z Łodzi). Jego spektakle prezentowane są na całym świecie, zdobywając uznanie zarówno krytyków, jak i publiczności.
Pavel Horák (Czechy)
Kompozytor, pianista, korepetytor. Ukończył naukę gry na fortepianie i kompozycji w Konserwatorium w Pardubicach (Czechy), na Uniwersytecie w Hradec Králové (Czechy) oraz na Akademii Muzycznej w Rostowie nad Donem (Rosja). Przez 22 lata pracował jako kompozytor, pianista i korepetytor w Klicperovo Divadlo w Hradec Králové. Zajmował się też edukacją - pracował jako wykładowca na Uniwersytecie w Hradec Králové oraz jako nauczyciel muzyki w szkole podstawowej. Napisał muzykę do 60 sztuk teatralnych zrealizowanych w Czechach, Polsce i w Niemczech.
Źródło: Teatr Lalki i Aktora „Kubuś”
