Choreografię i kostiumy do spektaklu „Monochrome” stworzył Jacek Przybyłowicz - były dyrektor baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu, wcześniej tancerz w Kibbutz Contemporary Dance Company w Izraelu, dlatego na scenie nie zabrakło elementów izraelskiego tańca współczesnego, które na stałe wpisują się w twórczość artysty. W spektaklu mogliśmy zobaczyć cały zespół Kieleckiego Teatru Tańca. "Monochrome" dotyczy relacji pomiędzy kobietą i mężczyzną, dwiema siostrami, ukazuje zależności między jednostką a zbiorowością. Spektakl jest kalejdoskopem tanecznych obrazów. Wszystko utrzymane w czarnym kolorze, zarówno stroje tancerzy, jak i rekwizyty, brak jest jakiejkolwiek scenografii. Tancerze Kieleckiego Teatru Tańca zatańczyli do muzyki amerykańskiego zespołu Nine Inch Nasil, za światło odpowiadał Marc Heinz, który pracował m.in. przy spektaklu "Aida" Giuseppe Verdiego, wystawionym w Paryżu.
Autorem spektaklu „Sen Jakuba” jest Grzegorz Pańtak, który zainspirował się utworem Krzysztofa Pendereckiego "Sen Jakuba" oraz fragmentem z Księgi Rodzaju. Dwunastominutowa scena przedstawia sen Jakuba śpiącego na kamieniu, któremu przyśniły się anioły wchodzące i schodzące po drabinie. Obudziwszy się, kamień, na którym spał, nazwał Betel – Dom Boga.
Spektakl w choreografii Elżbiety Szlufik-Pańtak "Stół bez szczęścia” to opowieść o dziewczynce, która jest obserwatorem relacji pomiędzy rodzicami, ich miłości, ale również rozstań. Jest to również opowieść o przeżyciach dziecka związanych z tymi wydarzeniami, samotności i walce o uwagę drugiego człowieka. Muzykę do spektaklu skomponował Abel Korzeniowski.
Autorem spektaklu „Sen Jakuba” jest Grzegorz Pańtak, który zainspirował się utworem Krzysztofa Pendereckiego "Sen Jakuba" oraz fragmentem z Księgi Rodzaju. Dwunastominutowa scena przedstawia sen Jakuba śpiącego na kamieniu, któremu przyśniły się anioły wchodzące i schodzące po drabinie. Obudziwszy się, kamień, na którym spał, nazwał Betel – Dom Boga.
Spektakl w choreografii Elżbiety Szlufik-Pańtak "Stół bez szczęścia” to opowieść o dziewczynce, która jest obserwatorem relacji pomiędzy rodzicami, ich miłości, ale również rozstań. Jest to również opowieść o przeżyciach dziecka związanych z tymi wydarzeniami, samotności i walce o uwagę drugiego człowieka. Muzykę do spektaklu skomponował Abel Korzeniowski.
