Elżbieta Kindler-Jaworska i Janusz Kindler podczas pobytu w Ostrowcu Świętokrzyskim przekazali w darze dla Muzeum Historyczno-Archeologicznego szereg pamiątek związanych z osobą ich ojca Kazimierza Józefa Kindlera (1901-1945).
Urodzony w Kaliszu Kazimierz Kindler był jedynym synem Ludwika i Zofii Jolanty z Radzimińskich. W wieku 17 lat brał udział w powstaniu wielkopolskim (1918-1919). Ukończył Szkołę Handlową w Kaliszu, a następnie Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie. Biegle władał językiem angielskim, niemieckim i francuskim. Od najmłodszych lat związany był z harcerstwem polskim, był kierownikiem drużyn prowincjonalnych woj. warszawskiego, organizatorem harcerstwa polskiego na Łotwie i we Francji. Od 1925 r. zatrudniony był w centrali Spółki Akcyjnej Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich w Warszawie, w latach 30. XX w. jako wicedyrektor. W 1942 r. K.Kindler przybył do Ostrowca Świetokrzyskiego. Po utworzeniu w sierpniu 1944 r. przez Niemców obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121) został skierowany do Pruszkowa, aby tam, z ramienia PCK, wyszukiwać pracowników. Dzięki jego interwencjom u władz niemieckich wielu uchodźców zostało zwolnionych z obozu. Po wyzwoleniu Warszawy przez dwa miesiące pracował w powołanej przez Ministerstwo Przemysłu Śląskiej Grupie Operacyjnej, która przeprowadzała inspekcje śląskich obiektów przemysłowych i oceniała ich stan po zniszczeniach wojennych. W lutym 1945 r. został mianowany Dyrektorem Centralnego Zarządu Przemysłu Hutniczego w Polsce. Zmarł nagle w Katowicach 5 marca 1945 r. Pozostawił żonę Wandę z Wiszniewskich Kindler, siedmioletnią córkę Elżbietę i dziesięcioletniego syna Janusza.
Źródło: Muzeum Historyczno-Archeologiczne
