Ekspozycja poświęcona jest życiu i działalności Leona Barszczewskiego – podróżnika i badacza Emiratu Bucharskiego, przyjaciela Tadżyków i Uzbeków, odkrywcy starożytnej Samarkandy glacjologa, fotografa, archeologa i etnografa. Na wystawie zaprezentowane zostaną reprodukcje fotografii wykonanych w latach 1876-1897, prezentujące architekturę miast, w tym Samarkandy, górskie wsie z ich mieszkańcami, tubylców w egzotycznych strojach oraz drobne pamiątki rodzinne.
Leon Barszczewski urodził się w 1849 roku w Warszawie. Osierocony w młodym wieku, został wcielony do szkoły kadetów w Kijowie, a po jej ukończeniu pełnił zawodową służbę wojskową w armii Imperium Rosyjskiego. W latach 1876–1897 odbywał liczne wyprawy do różnych krain Turkiestanu, Chanatów Buchary, Badachszanu i Darwanu oraz do granic Afganistanu, podczas których opracowywał mapy, badał szlaki komunikacyjne pogranicza z Chinami i Afganistanem, obserwował stosunki społeczne i polityczne. Był prekursorem badań archeologicznych w Afrasiabie, starożytnej Samarkandzie. W prowadzonych dziennikach podróży znajdują się również zapiski dotyczące obserwacji przyrodniczych: botanicznych, zoologicznych, geograficznych i geologicznych. Wśród największych osiągnięć Barszczewskiego, obok odkryć złóż rud metali i kamieni szlachetnych (w tym złota i diamentów), są także pionierskie badania lodowców w Górach Zerawszańskich i Hisarskich, dzięki którym zyskał miano wybitnego glacjologa i pierwszego polskiego badacza lodowców Azji. Po zakończeniu służby w Azji Środkowej został przeniesiony do Siedlec, gdzie w roku 1904 ufundował Szkołę Handlową dla dziewcząt (obecne II LO im. Świętej Królowej Jadwigi).
Leon Barszczewski urodził się w 1849 roku w Warszawie. Osierocony w młodym wieku, został wcielony do szkoły kadetów w Kijowie, a po jej ukończeniu pełnił zawodową służbę wojskową w armii Imperium Rosyjskiego. W latach 1876–1897 odbywał liczne wyprawy do różnych krain Turkiestanu, Chanatów Buchary, Badachszanu i Darwanu oraz do granic Afganistanu, podczas których opracowywał mapy, badał szlaki komunikacyjne pogranicza z Chinami i Afganistanem, obserwował stosunki społeczne i polityczne. Był prekursorem badań archeologicznych w Afrasiabie, starożytnej Samarkandzie. W prowadzonych dziennikach podróży znajdują się również zapiski dotyczące obserwacji przyrodniczych: botanicznych, zoologicznych, geograficznych i geologicznych. Wśród największych osiągnięć Barszczewskiego, obok odkryć złóż rud metali i kamieni szlachetnych (w tym złota i diamentów), są także pionierskie badania lodowców w Górach Zerawszańskich i Hisarskich, dzięki którym zyskał miano wybitnego glacjologa i pierwszego polskiego badacza lodowców Azji. Po zakończeniu służby w Azji Środkowej został przeniesiony do Siedlec, gdzie w roku 1904 ufundował Szkołę Handlową dla dziewcząt (obecne II LO im. Świętej Królowej Jadwigi).
Zasługi Barszczewskiego sprawiły, że wybrany został na członka Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego oraz Moskiewskiego Towarzystwa Badaczy Przyrody. Zbierane w trakcie wypraw okazy przyrodnicze, archeologiczne i etnograficzne złożyły się na utworzone przez niego muzeum w Samarkandzie. Zafascynowany możliwościami fotografii, w trakcie wypraw, Barszczewski nie rozstawał się z aparatem fotograficznym używając go jako narzędzia do dokumentacji, jak i zapisu dostrzeżonych rzeczy pięknych i zasługujących na utrwalenie. Jego starania znalazły uznanie wśród specjalistów i zostały nagrodzone na wystawach fotograficznych złotymi medalami - w 1895 roku w Paryżu, za fotografie lodowców azjatyckich, oraz w 1901 roku w Warszawie, za widoki miejscowości i portrety mieszkańców Azji.
Wernisaż wystawy odbędzie się 13 maja o godz. 17.00 w siedzibie Muzeum Okręgowego w Sandomierzu.
Źródło: Muzuem Okręgowe w Sandomierzu
Wernisaż wystawy odbędzie się 13 maja o godz. 17.00 w siedzibie Muzeum Okręgowego w Sandomierzu.
Źródło: Muzuem Okręgowe w Sandomierzu
