Włodzimierz Sedlak - polski ksiądz, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Był twórcą polskiej szkoły bioelektroniki, elektromagnetycznej teorii życia oraz pojęcia wszechpróżni. Honorowy obywatel Sosnowca, Radomia i Skarżyska–Kamiennej.
Urodził się 31 października 1911 r. w Sosnowcu. W 1919 r., jego rodzina, zmuszona poszukiwaniem pracy, przeniosła się w do Suchedniowa. Rok później Sedlakowie zamieszkali w Skarżysku–Kamiennej. Włodzimierz Sedlak uczęszczał do gimnazjum matematyczno–przyrodniczego w Skarżyska–Kamiennej. W roku 1930 zdał maturę i wstąpił do Seminarium Duchownego w Sandomierzu. W 1935 r. otrzymał święcenia kapłańskie.
W latach 1935-1939 był prefektem w Ćmielowie. Od roku 1939 do 1948 pracował w Siennie. Prowadził tam tajne nauczanie. Dzięki jego staraniom, po II wojnie światowejw Siennie powstała Szkoła Rzemiosł oraz Liceum Ogólnokształcące, które od 1992 roku nosi imię Włodzimierza Sedlaka.
W roku 1946 ksiądz Włodzimierz podjął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1946 r. uzyskał dyplom magistra z antropologii, a w 1950 z pedagogiki. Stopień doktora otrzymał na UMCS w 1951 r. za rozprawę "Zmienność organizmu jako podstawa biologiczna wychowania".
Od 1952 r. mieszkał w Radomiu. W 1960 rozpoczął pracę na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Stopień doktora habilitowanego z biologii teoretycznej za rozprawę "Możliwość odtworzenia początków ewolucji organicznej na podstawie komponenta krzemowego" uzyskał w 1966 r. Objął kierownictwo Katedry Biologii Teoretycznej. W roku 1974 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1980 roku profesorem zwyczajnym. Zmarł w Radomiu 17 lutego 1993 r.
Działalność naukowa Włodzimierza Sedlaka obejmowała m.in. bioelektronikę, archeologię, geologię, paleontologię, paleobiochemię i paleobiofizykę. Do jego najważniejszych teorii należą: koncepcje powstania życia przy istotnym udziale związków krzemu, koncepcja bioplazmy i koncepcja elektromagnetycznej natury życia. Już w latach 50. rozpoczął działalność badawczą. Uczestniczył w badaniach starożytnego hutnictwa w Górach Świętokrzyskich, gdzie w 1957 odnalazł piryt na Łysej Górze, a w 1959 – łupki żelaza ze starożytnego wytopu oraz opracował rekonstrukcję wytopu żelaza w dymarce. Podczas dalszych badań odkrył fyllit, a w warstwach kwarcytowych kambryjską faunę Corallicyathida. Na podstawie wyników badań w 1959 opublikował hipotezę na temat krzemowych początków życia. Pracę nad bioelektroniką rozpoczął w roku 1967. W 1967 r. opublikował pracę, w której pojawiła się wzmianka o możliwości istnienia bioplazmy – piątego stanu materii obecnego jedynie w organizmach żywych. W roku 1969 sformułował koncepcję elektromagnetycznej teorii życia.
Włodzimierz Sedlak pisał książki, jest autorem ponad 250 rozpraw i artykułów oraz scenariusza do filmu pod tytułem "Krzem – pierwiastek młodości".
Książki naukowe: Rola krzemu w ewolucji biochemicznej życia, Bioelektronika, Postępy fizyki życia, Kierunek – początek życia. Narodziny paleobiochemii krzemu, Wprowadzenie w bioelektronikę.
Książki popularnonaukowe: U źródeł nowej nauki. Paleobiochemia, Bioelektronika – środowisko – człowiek, Homo electronicus, Na początku było jednak światło.
Książki autobiograficzne: Życie jest światłem, W pogoni za nieznanym, Człowiek i Góry Świętokrzyskie, Listy do Matki, Boży kram, Pamiętnik I. Antek z Ćmielowa, Pamiętnik II. Uciekaj do dziury, Pamiętnik III. Nie dla głupich, Pamiętnik IV. Ziemia Święta i nie tylko...
Inne pozycje książkowe: Wykłady o bioelektronice, Inną drogą, Technologia Ewangelii, Teologia światła, czyli sięganie nieskończoności.
Włodzimierz Sedlak jest patronem Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Skarżysku-Kamiennej oraz Liceum Ogólnokształcącego w Siennie.
Źródło:
www.sm.fki.pl/Sedlak/x_sedlak.php?nr=1
www.kul.edu.pl/art_1688
www.nil.org.pl/xml/oil/oil56/gazeta/numery/n2006/n200602/n20060209
poznaj.sosnowiec.pl/content/view/186/15/
www.fbs.org.pl/foto.html
www.ekologia.pl
