Zaraz po wkroczeniu do miasta Niemców prezydent Artwiński był jednym z 20 zakładników, którzy mieli być zastrzeleni w przypadku naruszenia ustalonych przez Wehrmacht porządków. W październiku 1939 r. był on jednym z organizatorów miejskiego koła Organizacji Orła Białego. Aresztowano go w dniu 3 listopada 1939 r. Został bestialsko zamordowany 7 listopada 1939 r. w kamieniołomach na Wiśniówce.
Dla uczczenia jego pamięci 28 września 1989 r. odsłonięto pomnik. Jest on usytuowany jako pierwszy z lewej strony od głównego wejścia na cmentarz partyzancki. Wcześniej zwłoki Stefana Artwińskiego pogrzebane były w grobowcu rodzinnym Borchólskich na Cmentarzu Nowym (kw. D3) mieszczącym się przy ul. Spokojnej.
Treść napisu na płycie stojącej:
Stefan Artwiński
1863 – 1939
Treść napisu na tablicy:
Stefan Artwiński
ps. „Stary" „Dębno"
urodzony w Igłomni.
Za konflikt z carskim urzędnikiem wydalony z „wilczym biletem"
ze szkoły w Pińczowie. Maturę zdał eksternistycznie
ukończył farmacje na Uniwersytecie Warszawskim.
Od roku 1901 właściciel apteki w Kielcach.
Działacz PPS frakcji rewolucyjnej.
W latach I wojny światowej członek
Rady Okręgowej Ziemi Kieleckiej.
Prezes Towarzystwa „Piechur".
Organizator schroniska dla legionistów.
Działacz Polskiej Organizacji Wojskowej.
Od roku 1906 członek Rady Miejskiej.
Prezes Związku Strzeleckiego.
Członek Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny.
Członek Rady Nadzorczej
Spółdzielczego Instytutu Wydawniczego BBWR.
Działacz PCK.
Prezydent miasta Kielc
1934-1939.
Od 1935 roku
senator Rzeczypospolitej.
Odznaczony m.in:
Krzyżem Orderu Polonia-Restituta, Krzyżem Niepodległości.
Po wkroczeniu Niemców pozostał na stanowisku
Komisarz Cywilny Okręgu Kieleckiego
konspiracyjnej Organizacji „Orla Białego".
Aresztowany przez gestapo i zamordowany
w pierwszych dniach listopada 1939
Kielce wrzesień 1989
Tabliczka z dołu:
w 50 rocznicę wybuchu II wojny światowej
Społeczeństwo miasta Kielc
Płyta stojąca (wysokość 126 cm, szerokość 105 cm) i leżąca o kształcie sześcianu wykonane są z czerwonego piaskowca tumlińskiego. Popiersie (17,5 cm x 15 cm), tablica główna (58,5 cm x 76cm), mała tabliczka umieszczona u podstawy płyty leżącej (14 cm x 47,5 cm dół, 60 góra cm), herby Kielc i godło Polski (48 cm x 40 cm) oraz litery z płyty stojącej (wysokość 5 cm, 12cm, 15 cm) odlane są z brązu.
Źródło: mgr Piotr Prokop, Miejsca Pamięci Narodowej 1769 – 1981 w Kielcach, materiał udostępniony przez Urząd Miasta Kielce - Wydział Gospodarki Komunalnej; Longin Kaczanowski, Bogusław Paprocki, Miejsca pamięci narodowej 1939-1945 w województwie kieleckim, Biuro Dokumentacji Zabytków, Kielce 1989
