W każdym tygodniu czerwca Muzeum Dialogu Kultur prezentuje jeden eksponat związany z dawno wymarłym zwierzęciem. W tym tygodniu można zobaczyć czaszkę prażubra.
Rodzaj Bison sp. powstał na terenach południowej Azji (tereny obecnych Indii) w okresie późnego pliocenu (ok.1,5 miliona lat temu). W okresie zlodowaceń przodek żubra Bison priscus (Bojanus,1827) był potężnym zwierzęciem. Wielkość dorosłych sztuk dochodziła do 2 metrów wysokości i 3 metrów długości. Samce osiągały wagę nawet do 2,5 tony. Potężne mięśnie kłębu i grzbietu utrzymywały głowę, na której znajdowały się dwa rogi metrowej długości. Odległość między wierzchołkami rogów dochodziła do 180 cm. Zamieszkiwały stepy, gdzie odżywiały się głównie trawą. Tworzyły stada dochodzące do kilkuset sztuk. Nie mając naturalnych wrogów, stada szybko się powiększały. Prawdopodobnie zagęszczenie było przyczyną wędrówki części osobników na wschód, przez pokryte lodem tereny obecnej cieśniny Beringa do Ameryki Północnej, dając początek populacji bizona amerykańskiego. Prażubr był częstym tematem neolitycznych malowideł i rytów naskalnych w jaskiniach południowej Francji (Lascaux) i północnej Hiszpanii (Altamira).
Źródło: MNKi
Rodzaj Bison sp. powstał na terenach południowej Azji (tereny obecnych Indii) w okresie późnego pliocenu (ok.1,5 miliona lat temu). W okresie zlodowaceń przodek żubra Bison priscus (Bojanus,1827) był potężnym zwierzęciem. Wielkość dorosłych sztuk dochodziła do 2 metrów wysokości i 3 metrów długości. Samce osiągały wagę nawet do 2,5 tony. Potężne mięśnie kłębu i grzbietu utrzymywały głowę, na której znajdowały się dwa rogi metrowej długości. Odległość między wierzchołkami rogów dochodziła do 180 cm. Zamieszkiwały stepy, gdzie odżywiały się głównie trawą. Tworzyły stada dochodzące do kilkuset sztuk. Nie mając naturalnych wrogów, stada szybko się powiększały. Prawdopodobnie zagęszczenie było przyczyną wędrówki części osobników na wschód, przez pokryte lodem tereny obecnej cieśniny Beringa do Ameryki Północnej, dając początek populacji bizona amerykańskiego. Prażubr był częstym tematem neolitycznych malowideł i rytów naskalnych w jaskiniach południowej Francji (Lascaux) i północnej Hiszpanii (Altamira).
Źródło: MNKi
