Jej wiersze publikowane były w antologii „Wieczność słowa” pod redakcją Danieli Kowalskiej, w słowniku pisarzy i badaczy literatury „Współczesne środowisko literackie Kielecczyzny” autorstwa Stanisława Rogali, w almanachu „Sami o sobie” pod redakcją Ireny i Stanisława Nyczajów, w almanachu „Niezapominajki z polskiej bajki” wydawnictwa Ruthenus – Rafał Barski, „Między nami poetami „ wydawnictwo Ireny i Stanisława Nyczajów, „Lament smoleńsko – katyński” pod redakcją Antoniego Dąbrowskiego, „ Rapsod Smoleński” pod redakcją Antoniego Dąbrowskiego, „Ludzkie i boskie” pod redakcją Stanisława Nyczaja, „Portretowisko” – pod redakcją Agnieszki i Antoniego Dąbrowskich, „Imiona miłości” pod redakcją Agnieszki i Antoniego Dąbrowskich, „ Dobrze, że jesteś” pod redakcją Zdzisława Antolskiego i Wandy Śliwińskiej, „Nasza Niepodległa” Oficyna Wydawnicza Ston 2, „Tobie Matko” pod redakcją Jerzego Daniela.
Interesuje się etnografią, napisała artykuł do Rocznika Świętokrzyskiego (wyd. KTN) pt. „Stanisław Suchorowski – popularyzator ludowej twórczości artystycznej regionu świętokrzyskiego”.
Po ukończeniu studiów plastycznych niełatwo było się jej zmobilizować do malowania. Na pierwszy plener w Samsonowie pojechała w 2013 roku. Od tego czasu zaczęła się jej przygoda z malarstwem, później były inne plenery… Doskonaliła też swój warsztat malarski na Kursie Rysunku i Malarstwa „Szkic”. Inspirują ją krajobrazy, architektura, wschody i zachody słońca, często jest to widok z okna, tak np. powstał obraz „ Świętokrzyski świt” , do którego napisała wiersz. Maluje farbami akrylowymi, temperami i farbami olejnymi. W 2004 roku została nagrodzona odznaką Zasłużony Działacz Kultury. Z okazji 90-lecia Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych otrzymała statuetkę Nike Świętokrzyska. We wrześniu 2019 roku brała udział w konkursie „Wierszoobraz” organizowanym przez Towarzystwo Ziemi Morawickiej i Bocianie Gniazdo prowadzone przez Danielę Kowalską, w którym zostały nagrodzone trzy prace równorzędnymi pierwszymi miejscami i jej obraz „Taniec górski” malowany do wiersza Zofii Soboń znalazł się wśród nich. Brała udział w wystawach zbiorowych poplenerowych oraz organizowanych raz w roku w Muzeum Historii Kielc. Uświetnia wieczory poetyckie i wernisaże recytacją wierszy swoich lub koleżanek oraz grą na fortepianie. Malarstwo, poezja i muzyka są dla niej odskocznią od codziennych problemów i trosk.