Jan Paweł Mazurkiewicz działał w Sandomierzu jeszcze przed II wojną światową. Urodził się 26 czerwca 1886 roku w Radomyślu nad Sanem, zmarł 19 maja w 1978 roku w Sandomierzu. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, uczeń Teodora Axentowicza. Artysta malarz, twórca Państwowego Instytutu Kultury Plastycznej i prezes Stowarzyszenia Artystyczno-Literackiego. Po II wojnie światowej, w latach 1947-48 burmistrz Sandomierza, pedagog, kolekcjoner i społecznik, twórca ogniska plastycznego, prowadził własną galerię sprzedażną "Bazar pamiątek". Został pochowany na Cmentarzu Katedralnym w Sandomierzu. Tworzył pejzaże, przeważnie sandomierskie, portrety, sceny rodzajowe i symboliczne. Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Okręgowego w Sandomierzu, Muzeum Diecezjalnego w Sandomierzu oraz w zbiorach prywatnych. Biuro Wystaw Artystycznych w Sandomierzu w swojej kolekcji malarstwa posiada jeden niewielkich rozmiarów obraz Jana Pawła Mazurkiewicza pt. "Sandomierz jesienią".
Pejzaż sandomierski z uśpionym jeszcze miastem, z widokiem na błonia i górującą nad nimi sandomierską starówką, zamkiem, katedrą, Domem Długosza, Collegium Gostomianum, ratuszem i dalej kościołem Św. Ducha i Bramą Opatowską. Pejzaż spowity nadwiślańską jesienną mgłą, odrealniającą kontury, rozświetla liliowa poświata wstającego dnia. Kompozycja utrzymana w monochromatycznej tonacji fioletów i błękitów z nielicznymi akcentami zieleni i ugrów, odwołuje się się do malarskiej tradycji Młodej Polski.
Andrzej Luściński urodził się w 1942 roku w Zawichoście. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierunek malarstwo - w pracowni profesora Tymona Niesiołowskiego. Dyplom uzyskał w 1969 roku. W latach 1969-87 wykładał na UMCS w Lublinie. Brał udział w licznych wystawach na terenie Polski, m.in. w Lublinie, Szczecinie, Kielcach, Warszawie, Gdańsku i za granicą: w Hiszpanii, Japonii, Portugalii, Wenezueli, Meksyku, USA, Kanadzie. Jest ZPAP Oddział Kielce. Laureat kilkunastu nagród i wyróżnień, m.in. Nagroda Prezesa Oddziału ZPAP Kielce, kilkakrotnie nagradzany i wyróżniany w sandomierskich "Porównaniach", w tym I Nagroda Starosty Powiatu Sandomierskiego w 2003 roku. Jego prace znajdują się w zbiorach muzeów, galerii, w kolekcjach prywatnych. Uprawia malarstwo i grafikę. Jest rzeczoznawcą MKiDN w dziedzinie malarstwa. Razem z żoną Mirosławą znajdują się w gronie założycieli Przyjaciół Ziemi Zawichojskiej. Mieszka i pracuje w Sandomierzu. Andrzej Luściński jest wytrawnym artystą, operującym śmiałą plamą barwną rozlewającą się na płótnie, czasem też wykorzystującym świetlistość barwy i chropowatość prześwitującego, nie do końca zagruntowanego podłoża. Jest to widoczne w pejzażach nadwiślańskich, krajobrazach łąk i rozlewisk czy widoków Sandomierza, w których miękki modelunek i kontrasty światłocieniowe przybliżają artystę do romantyków. W pejzażach sandomierskich, ale nie tylko, po mistrzowsku rozwiązuje kwestie perspektywy. Niewielkie formaty zachwycają swą monumentalnością, przy jednoczesnym zachowaniu harmonii pomiędzy bezmiarem bezkresnego nieba, a górującym nad doliną miasteczkiem, jak np. w pracy "Sandomierz" z 1984 roku.
Mirosława Luścińska urodziła się w 1946 roku w Brzustowej. Studia artystyczne ukończyła w Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu na Wydziale Sztuk Pięknych, kierunek malarstwo. Dyplom otrzymała w 1970 roku. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Obecnie zajmuje się wyłącznie pracą z zakresu konserwacji malarstwa sztalugowego (XV - XVIII, XIX - XX w.) oraz malarstwa ściennego (m.in. Fresk Romański), posiada uprawnienia konserwatorskie. Realizacje: w Polsce, Niemczech i Austrii. Jedna z prac artystki z kolekcji BWA "Widok na Sandomierz", której centralnym punktem jest sandomierska katedra swoją strzelistością łącząca ziemię z niebem, jest wymownym przykładem wrażliwości autorki na światło, przestrzeń i niezwykłą temperaturę barw.
