To spektakl, który przenosi widza do roztańczonego Harlemu z lat 20 i 30 XX w. Cotton Club to pierwszy przystanek w podróży do Złotego Wieku, pełen swingu, charlestona i energetycznej muzyki. Symbolizuje znaczenie jazzu, jego roli w rozwoju kultury tanecznej, a także formę uznania czarnych artystów, ówczesnej białej, zamożnej klienteli. Spotykały się tam pokolenia mistrzów i uczniów, dla których taniec był wspólnym radosnym światem. Kolejny przystanek to Savoy Ballroom miejsce, w którym zarówno czarni, jak i biali, mogli zapomnieć o segregacji rasowej oraz wspólnie tańczyć na jednej scenie. To jazzowa rewolucja, taneczny rozkwit, zmysłowość oraz sensualność ruchu. Każdy element spektaklu stanowi swoisty hołd złożony kulturze swing jazzu oraz jego wpływu na kształtowanie takich stylów, jak: charleston, lindy hop, boogie, rock oraz wielu innych, rozwijających się na całym świecie.
Brodzić po wodzie
Spektakl jest zbiorem autorskich choreografii do pieśni negro spirituals, opracowanych w formie scenicznej tańca jazzowego. Przedstawienie jest oryginalnym połączeniem muzyki gospel z ruchem scenicznym. Pieśni negro spirituals ilustrowane są tanecznymi choreografiami, składającymi się z współczesnego tańca jazzowego oraz elementów folkloru afroamerykańskiego. Spektakl ten jest hołdem złożonym dla Alvina Ailey’a - amerykańskiego artysty tańca. W przedstawieniu „Brodzić po wodzie” Kielecki Teatr Tańca pragnie przybliżyć charakter jazzowego teatru tańca. Należy podkreślić, że negro spirituals są ściśle związane z praktyką śpiewu zbiorowego, tak więc najwłaściwszym instrumentem do wykonywania tych pieśni jest bez wątpienia chór. W przedstawieniu tancerzom towarzyszy Chór Kameralny Fermata oraz studenci Instytutu Edukacji Muzycznej Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.
Źródło: KTT