Program:
4 września - „Stokrotki”, 1966, Czechosłowacja
6 września - „Ptaszki, sieroty i głupcy”, 1969, Czechosłowacja
11 września - „Podpalacze”, 1969, Republika Federalna Niemiec
13 września - „Ręce do góry”, 1967, Polska
W 1968 roku do europejskiej kultury i polityki wkroczyli przedstawiciele generacji, dla której słowa „równość” i „wolność” to nie były frazesy. Chociaż żądania protestujących studentów we Francji, Włoszech i Niemczech Zachodnich różniły się od oczekiwań młodych ludzi w Polsce i Czechosłowacji, to łączył je duch kontestacji i niezgody na zastany porządek społeczny. Pragnęli rewolucji obyczajowej i szukali nowego języka w sztuce. Różniła ich polityka. Rebelianci z Europy Zachodniej fascynowali się komunizmem, a buntujący się obywatele Europy Środkowo-Wschodniej go potępiali.
Koniec lat sześćdziesiątych to nie tylko radosna kontrkultura, protest-songi i moda na dzwony, ale też namacalne doświadczenie przemocy. Wkroczenie wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji, antysemicka nagonka w Polsce, zamachy antyterrorystyczne Czerwonych Brygad i Frakcji Czerwonej Armii, to tylko niektóre z ciemnych stron tych lat. Zmiany społeczne i polityczne wywoływały strach i niepokój grup, przeciw którym były wymierzone.
Organizatorzy: Stowarzyszenie im. Jana Karskiego w Kielcach, Niemiecki Instytut Historyczny w Warszawie, Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny, Instytut Słowacki w Warszawie, Czeskie Centrum, Instytut Goethego w Warszawie.
Źródło: Stowarzyszenie im. Jana Karskiego
