W Instytucie Kultury Spotkania i Dialogu dostępna jest część z kilkuset fotografii wybranych przez Leszka Dulika, do których tło historyczno-kulturowe napisał prof. dr hab. Konrad Zieliński. Prace wykonane zostały zarówno przez uznanych, najwybitniejszych fotografików, jak i twórców, których nazwisk nie udało się ustalić. Autorom zależało na tym, aby opatrzyć je jak najdokładniejszym opisem i wszędzie, gdzie to możliwe, umieścić imiona i nazwiska przedstawionych osób. Ważne jest, żeby nie pozostali oni bezimienni.
Fotografie ukazują duże miasta i małe miasteczka, w których często większość mieszkańców stanowili Żydzi. W tych społecznościach, podobnie jak wśród żydowskich mieszkańców wsi i osad, przetrwały pieczołowicie pielęgnowane tradycyjne i niezmienne od wieków formy życia. Przedstawiono również Żydów zasymilowanych, wychowanych w polskiej szkole, silnie związanych z polską historią, kulturą i językiem. Na zdjęciach pojawiają się w towarzystwie swoich nieżydowskich przyjaciół, kolegów, współpracowników. Mieszkając w Polsce i dla niej pracując, mając świadomość więzi z własnym narodem i jego losem, często żyli na granicy dwóch światów. Wśród sfotografowanych znajdziemy ludzi zwyczajnych i wybitnych, zamożnych i biednych. Można spojrzeć im w oczy, zajrzeć do ich mieszkań, obserwować przy pracy, zobaczyć, jak przeżywają radości i troski. Są to obrazy uchwycone na krótko przed tragedią – ich bohaterowie nie wiedzą jeszcze, że świat, w którym żyją, niebawem zostanie zniszczony. Bogactwo i różnorodność tego utraconego świata ukazane są we fragmentach, które ocalały na starych fotografiach.
Fotografie ukazują duże miasta i małe miasteczka, w których często większość mieszkańców stanowili Żydzi. W tych społecznościach, podobnie jak wśród żydowskich mieszkańców wsi i osad, przetrwały pieczołowicie pielęgnowane tradycyjne i niezmienne od wieków formy życia. Przedstawiono również Żydów zasymilowanych, wychowanych w polskiej szkole, silnie związanych z polską historią, kulturą i językiem. Na zdjęciach pojawiają się w towarzystwie swoich nieżydowskich przyjaciół, kolegów, współpracowników. Mieszkając w Polsce i dla niej pracując, mając świadomość więzi z własnym narodem i jego losem, często żyli na granicy dwóch światów. Wśród sfotografowanych znajdziemy ludzi zwyczajnych i wybitnych, zamożnych i biednych. Można spojrzeć im w oczy, zajrzeć do ich mieszkań, obserwować przy pracy, zobaczyć, jak przeżywają radości i troski. Są to obrazy uchwycone na krótko przed tragedią – ich bohaterowie nie wiedzą jeszcze, że świat, w którym żyją, niebawem zostanie zniszczony. Bogactwo i różnorodność tego utraconego świata ukazane są we fragmentach, które ocalały na starych fotografiach.
Wystawa otwarta od poniedziałku do soboty w godz. 12.00-16.30. Wstęp bezpłatny.
Źródło: Stowarzyszenie im. Jana Karskiego
