Prawie 100 prac kilkunastoletniej Helgi wykonane ołówkiem, pastelami i farbami to jedyne świadectwo dokumentujące życie codzienne w obozie w Terezinie. Na wernisaż zapraszamy w piątek, 12 lutego, o godz. 18.00. Wystawa eksponowana będzie do końca lutego. Wstęp wolny. Podczas wernisażu zaprezentowane będą fragmenty „Dzienników Helgi” i filmu dokumentalnego, w którym autorka opowiada o swoich pracach. Wernisaż wystawy odbędzie się z udziałem Anny Radwan z Czeskiego Centrum w Warszawie - współorganizatora ekspozycji.
Helga Hošková-Weissová jest jednym z nielicznych dzieci, które przeżyły Terezin. Urodziła się w Pradze w 1929 r. w żydowskiej rodzinie. W 1941 r. wraz z rodzicami jednym z pierwszych transportów trafiła do terezińskiego obozu, w którym spędziła prawie trzy lata. Zabrała ze sobą blok, pudełko z farbami wodnymi, pastele i ołówki... Pierwszy rysunek powstał krótko po przyjeździe do obozu - w grudniu 1941 r. Pokazała dzieci lepiące bałwana. Ojciec powiedział jej wówczas "Helga, maluj, co widzisz". I tak zrobiła. Najpierw jej prace powstawały na dobrej jakości papierze, później rysowała na wszystkim. Powstało w ten sposób około 100 rysunków, rejestrujących życie w getcie. Mają szczególną wartość również dlatego, że nie istnieją żadne fotografie z tego okresu w Terezinie. Rysunki Helgi są właściwie jedynym zachowanym dokumentem, świadectwem tego czasu.W 1944 roku Helga razem z matką została deportowana do obozu w Auschwitz. W ostatniej chwili udało jej się rysunki oraz dziennik, który prowadziła w getcie, przekazać Josefowi Polákovi, swojemu stryjowi. A ten ukrył je, zamurowując w ścianie. W ten sposób przetrwały wojnę.
Ojciec Helgi został zamordowany w komorze gazowej w Auschwitz, a ona wraz z matką trafiła do obozów we Freibergu i Mauthausen. W maju 1945 roku obie odzyskały wolność. Po powrocie do Pragi ukończyła studia. Jest znaną malarką.
Towarzyszące dziennikowi rysunki i obrazy Helgi z Terezina zostały opublikowane w 1998 roku w książce "Draw What You See" ("Rysuj, co widzisz"). A w marcu 2013 roku ukazały się okupacyjne wspomnienia Helgi Hoškovej-Weissovej w tłumaczeniu Aleksandra Kaczorowskiego, zatytułowane "Dziennik Helgi".
Źródło: Instytut Kultury Spotkania i Dialogu Stowarzyszenia im. Jana Karskiego
