Obok eksponatów o tematyce sakralnej, wyeksponowano zabytki w dużej mierze odzwierciedlające podstawowe, rolniczo – hodowlane zajęcia dawnej społeczności wiejskiej oraz dawne rzemiosła (garncarstwo, stolarstwo, ciesielstwo). Udostępnione do zwiedzania eksponaty ukazują niewielką część z posiadanych przez muzeum zbiorów etnograficznych, skrzętnie gromadzonych od 1921 roku tj. od chwili powstania placówki. Wystawa stanowi doskonałą konfrontację rzeczywistości z przeszłością, ukazuje bogatą spuściznę po naszych przodkach. Do najciekawszej grupy obiektów należy unikatowa kolekcja ludowej sztuki sakralnej z XIX w. i II poł. XX stulecia, będąca odwzorowaniem głębokiej wiary, religijności miejscowej społeczności. Wśród licznie zgromadzonych prac rzeźbiarskich wyeksponowano krucyfiksy z wizerunkami ukrzyżowanego Chrystusa, figury Matki Bożej, kapliczki domowe zwieńczone krzyżem, kapliczki przydrożne, rzeźby Chrystusa Frasobliwego autorstwa mieszkańców podsandomierskich wsi – Franciszka Ziemnickiego z Malic (1849-1927), Walentego Czecha z Sobowa (1850-1923), Wawrzyńca Sochy ze Świątnik (1858-1942), Walentego Cichonia ze Złotej (1902-1971), Władysława Kozłowskiego z Dmosic (1910-1938), Jana Godowskiego z Dębian (zm. przed I wojną światową), Mariana Brudka z Bogorii (1895-1981), Jana Puka z Trześni (ur. 1940 r.). Ponadto do unikatowych zabytków zaliczyć należy jedyny zachowany w Polsce oryginalny egzemplarz sukmany męskiej z końca XIX w. eksponowany wespół z innymi elementami odświętnego sandomierskiego stroju ludowego. Do celów dydaktycznych zrekonstruowano wnętrze dawnej izby mieszkalnej z przełomu XIX i XX w, gdzie realizowane są m.in:filmy o tematyce etnograficznej, pokazy rzemiosła i rękodzieła ludowego, lekcje muzealne dla młodzieży szkolnej.
Źródło: Muzeum Okręgowe w Sandomierzu
