Symfonia składa się z trzech części, których wspólnym motywem jest wojna i jej okrucieństwo. Część pierwsza i trzecia napisana jest z perspektywy matki, która utraciła syna, część środkowa posługuje się cytatem wyrytym na ścianie gestapowskiego więzienia w Zakopanem, gdzie 18-letnia góralka pociesza matkę wstrząsającym czterowierszem:
Mamo, nie płacz, nie.
Niebios Przeczysta Królowo,
Ty zawsze wspieraj mnie.
Zdrować Mario, Łaskiś Pełna.
BARBARA KUBIAK
Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Poznaniu. Już w czasie studiów zadebiutowała na tamtejszej scenie Teatru Wielkiego partią Pierwszej Damy w Czarodziejskim flecie Mozarta (1986). Od 1987 jest na stałe związana z tą sceną operową. W czasie pobytu poznańskiego Teatru Wielkiego w Brukseli (1995) z sukcesem wystąpiła w tytułowej partii w Aidzie Verdiego. Współpracuje z najlepszymi teatrami operowymi w Polsce. Z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie wystąpiła w partii Abigaille w Nabucco G. Verdiego na Beijing Music Festival w Pekinie (Chiny) oraz Afrodite Opera Festival w Pafos (Cypr), zaś z Teatrem Wielkim w Łodzi, Operą Krakowską, Operą Dolnośląską oraz Teatrem Wielkim w Poznaniu wyjeżdżała na liczne tournée zagraniczne, m.in.: do Holandii, Belgii, Francji, Luxemburga, Niemiec, Wielkiej Brytanii oraz na Kubę, gdzie prezentowała się tamtejszej publiczności w repertuarze verdiowskim. Współpracuje także z teatrem Capitol, realizując partię Marii/Irene/Walkirii w spektaklu Jerry Springer – The Opera. W swoim repertuarze posiada partie z oper Verdiego, Mozarta, Belliniego, Beethovena, Donizettiego i Szostakowicza. Występuje także w repertuarze oratoryjnym. Stale współpracuje z największymi polskimi filharmoniami i festiwalami, wykonując takie dzieła, jak: Brittena War Requiem, Mahlera IV i VIII Symfonię, Góreckiego II i III Symfonię, Kilara Missa pro pace, Angelus, Rossiniego Stabat Mater, Dvořáka Stabat Mater, Szymanowskiego Stabat Mater, Mozarta Requiem, Verdiego Requiem, Nowowiejskiego Quo vadis. W dorobku fonograficznym śpiewaczka posiada opery Verdiego – Nabucco oraz Il Trovatore, Szymanowskiego Stabat Mater, a także G. Mahlera VIII Symfonię. Zajmuje się także pedagogiką; w Akademii Muzycznej w Poznaniu prowadzi klasę śpiewu. Posiada tytuł doktora sztuki muzycznej. ąąAą
TADEUSZ STRUGAŁA
Jeden z najwybitniejszych polskich dyrygentów, pedagog, juror i organizator życia muzycznego, laureat m.in. „Diamentowej Batuty” Polskiego Radia, odznaki honorowej „Bene Merito" przyznanej przez Ministra Spraw Zagranicznych, doktor honoris causa macierzystej uczelni. Prywatnie – miłośnik malarstwa i rysunku, kolekcjoner historycznych batut dyrygenckich. Ukończył studia na Wydziale Teorii, Kompozycji i Dyrygentury we wrocławskiej Akademii Muzycznej. Naukę kontynuował w Weimarze i Wenecji. Był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Wrocławskiej, WOSPRiTV w Katowicach, generalnym dyrektorem muzycznym Prezydenckiej Orkiestry Symfonicznej w Ankarze i Istambule, dyrektorem artystycznym Orkiestry Filharmonii Krakowskiej oraz Polskiego Radia i Telewizji w Warszawie, zastępcą dyrektora artystycznego i stałym dyrygentem Filharmonii Narodowej w Warszawie, gościnnym dyrygentem Praskiej Orkiestry Symfonicznej FOK, dyrygentem-rezydentem Festiwalu Chopinowskiego w Gaming. Lata 60. to początek międzynarodowej kariery i występów na estradach całej niemal Europy, a także Australii, USA i Azji, zarówno z czołowymi orkiestrami polskimi, jak też zagranicznymi. Dyrygował ponad 140 orkiestrami z 23 krajów. Na swoim koncie artysta ma liczne prawykonania i pierwsze wykonania utworów polskiej muzyki współczesnej w kraju i za granicą oraz nagrania radiowe i płytowe. Uhonorowany został m.in.: statuetką Orfeusza (1986), nagrodą Związku Kompozytorów Polskich (1991), Grand Prix du Disque F. Liszt w Budapeszcie (1987), Fryderykiem za reedycję Missa pro defunctis (Requiem) Romana Maciejewskiego oraz Stern des Monats niemieckiego magazynu płytowego „Fono Forum” za nagrania utworów Xavera Scharwenki (2011). Otrzymał także liczne odznaczenia (m.in. złoty medal Gloria Artis, L’Ordre du „Merite Culturel”, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta).
Pomysłodawcą Świętokrzyskich Dni Muzyki był dyrektor filharmonii Karol Anbild. Pierwsze edycje, w których prezentowano muzykę polską, odbyły się w latach sześćdziesiątych. Po trzydziestoletniej przerwie festiwal reaktywował dyrektor filharmonii Szymon Kawalla, który nadał mu charakter monograficzny. Od 2002 roku Świętokrzyskimi Dniami Muzyki kieruje Jacek Rogala, który założenia programowe festiwalu podporządkował prezentowaniu muzyki polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem utworów niewykonywanych wcześniej w Kielcach.
Źródło: FŚ
