Tematyka historyczna w ludowej twórczości plastycznej pojawiła się w latach 60. XX wieku, głównie z inicjatywy organizatorów lokalnych i ogólnopolskich konkursów tematycznych. Podejmowali ją także, samorzutnie, artyści pokolenia wojennego.
Józef Firmanty (1913-1995) z Korytnicy, malował swoje obrazy ...by ocalić w ludzkiej pamięci dzieje rodzinnych stron. Przedstawiał na nich m.in. wojenne losy rodzinnej Korytnicy i okolicznych wsi, które znał z własnych przeżyć i obserwacji, relacji naocznych świadków, ale także z literatury. Tragiczne losy mieszkańców Michniowa poznał z opisu opublikowanego w broszurze „Michniów”, wydanej przez Okręgową Komisję Badania Zbrodni Hitlerowskich w Kielcach.
Kazimierz Rozin (1910-1992) z Sędziszowa, pracownik PKP zaczął malować w sześćdziesiątym roku życia (dla siebie i najbliższych) sielskie widoki, jakie oglądał z okien pociągów. Pod wpływem notatek prasowych, opisujących zbrodnie z okresu okupacji niemieckiej, namalował spontanicznie cykl ekspresyjnych obrazków wyrażających grozę opisywanych wydarzeń, m.in. Partyzanci przed rozstrzelaniem 17 sierpnia 1944 roku, czy Obóz koncentracyjny w Sobiborze. Niekiedy na ich odwrocie przyklejał wycinki z gazet, jakby na potwierdzenie, że to co przedstawia, zdarzyło się faktycznie.
Obraz Stanisława Bąka (1931-1986) z Bielin Ostatnia droga Majorka dokumentuje zdarzenie, jakie miało miejsce w jego rodzinnej wsi, wiosną 1942 r., znane autorowi (wówczas jedenastoletniemu chłopcu) z relacji furmana, który wiózł żandarmów i pojmanego w Radlinie Żyda Majorka na posterunek w Bielinach. Przez całą drogę trzymał w górze laskę z zatkniętą na niej jarmułką, co miało go uchronić przed śmiercią. Na miejscu został rozszarpany przez psy, a dla pewności dobito go strzałem z pistoletu.
Obrazy upamiętniające czas wojny i okupacji, a zwłaszcza los miejscowych Żydów, malował także Adam Czarnecki (1918-1997) z Pierzchnicy.
Znany rzeźbiarz Adam Zegadło (1910-1989) w czterech sugestywnych scenach przedstawił zagładę Michniowa, położonego w bliskim sąsiedztwie jego rodzinnej wsi, Krzyżki. Znał te wydarzenia z relacji naocznych świadków. Gdy w latach sześćdziesiątych zajął się rzeźbieniem ożyły wspomnienia i postanowił je zilustrować.
Józef Piłat (1900-1971) z Dębskiej Woli przed wojną rzeźbił wyłącznie świątki, a w okresie późniejszym, zachęcony przez organizatorów konkursów i kolekcjonerów, sceny historyczne. Rzeźby żołnierzy polskich i niemieckich z okresu II wojny światowej ustawiał zwykle na kilkustopniowych postumentach, na jakich wcześniej umieszczał „swoich świętych”.
Tematykę wojenną i okupacyjną podejmowali także ceramicy: Stanisław Seweryński (1903-1992) z Odrowąża, Stefan Sowiński (1921-1990) z Chałupek i jego córka Elżbieta Klimczak (ur. 1957) z Obic.
Ekspozycja będzie prezentowana od 13 września do 21 października 2014 roku w Pałacu Biskupów Krakowskich, oddziale Muzeum Narodowego w Kielcach.
Źródło: MNKi