Uczestniczący w misterium kielczanie rozpoczęli drogę krzyżową z kościoła św. Wojciecha, który jest pierwszym kościołem zbudowanym w Kielcach w 1084 roku, wokół którego powstawało i rozwijało się miasto. Z pl. św. Wojciecha kielczanie udali się do czternastu stacji zbudowanych na kilku kieleckich ulicach. Przy każdej stacji krzyż przekazywany był przedstawicielom różnych świętokrzyskich grup i środowisk społecznych. Byli to: pracownicy oświaty i szkolnictwa wyższego, służby zdrowia, przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości, służb mundurowych, mediów, sportowcy, radni, osoby niepełnosprawne, alumni Wyższego Seminarium Duchownego, harcerze, młodzież oraz rycerze Zakonu Bożogrobców. Przy poszczególnych stacjach drogi krzyżowej odbywały się występy wokalne chórów i solistów. Droga krzyżowa zakończyła się na pl. Jana Pawła II, gdzie nastąpiło symboliczne złożenie do grobu ciała Jezusa. Przy zakrytym białym całunem krzyżu, który symbolizował ciało Chrystusa, ustawiono honorowe warty. Misterium zakończyła iluminacja zmartwychwstania i okolicznościowa adoracja.
Droga krzyżowa związana jest w kościele katolickim z okresem wielkopostnym, ma charakter adoracyjny, polegający na symbolicznym odtworzeniu drogi Jezusa na śmierć i złożeniu jego ciała do grobu. Tradycja odprawiania drogi krzyżowej sięga średniowiecza, powstała w Jerozolimie, gdzie rozpowszechnili ją franciszkanie. Liczbę czternastu stacji ustalono w XVII wieku. W kościołach katolickich droga krzyżowa przedstawiana jest w obrazach lub rzeźbach rozmieszczonych najczęściej na ścianach bocznych świątyni. Mają one bogatą symbolikę. Dla katolików są również podstawą rozważań medytacyjnych.
