Święty Patryk urodził się około 390 roku n.e. w Brytanii pod panowaniem rzymskim. Jako młodzieniec, w wieku 16 lat, został porwany i sprzedany do niewoli w Irlandii. Sześć lat później uciekł do Galii, gdzie po naukach u Świętego Hermana z Auxerre przyjął święcenia kapłańskie. Po kilkunastu latach życia w zakonie wrócił do Irlandii w 432 r. jako misjonarz. Spotkał się w Tarze z Druidami i zniósł ich pogańskie rytuały. Nawrócił wodzów i książęta, chrzcząc ich wraz z tysiącami poddanych w świętych Studniach. Zmarł 17 marca 461 roku w osadzie Saul, w której zbudował swój pierwszy kościół. Według legendy, Święty Patryk wyprowadził węże z wyspy. Trójlistnej koniczyny używał dla wyjaśnienia pojęcia Trójcy Świętej i dlatego stała się ona symbolem związanym z jego świętem. Jak głoszą stare podania, miał cudowne właściwości uzdrawiania i przywracania życia.