Święta Barbara urodziła się w Nikomedii (obecna Turcja) w III wieku naszej ery. Była córką bogatego poganina, który chciał uchronić ją przed chrześcijaństwem. Barbara jednak potajemnie uczestniczyła w spotkaniach chrześcijan. Wówczas ojciec uwięził ją w warownej wieży. Tam mogli ją odwiedzać jedynie nauczyciele. Jeden z nich, który był chrześcijaninem, nawrócił Barbarę. W tajemnicy przyjęła chrzest, wyrzekając się dotychczasowych bogów oraz bogactw ojca, który zakazał jej praktykowania nowej religii, dotkliwe karząc. Ostatecznie Barbara wydana została władzom i skazana na śmierć przez ścięcie mieczem. Według legendy, poniosła śmierć męczeńską z rąk swojego ojca w 306 roku.
Święta Barbara została patronką górników dawno temu. Oni właśnie utożsamiali swój ciężki los i pracę z jej męką, dlatego przed zjazdem do kopalni modlili się do swojej patronki. Jest ona także opiekunką marynarzy, murarzy, kowali, kamieniarzy, więźniów, żołnierzy i saperów.