Jan Lebenstein (ur. 1930 roku w Brześciu Litewskim, zm. 1999 roku w Krakowie) w latach 1948-1954 studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem prof. Eugeniusza Eibischa i Artura Nachta-Samborskiego. W 1955 roku wziął udział w wystawie w warszawskim Arsenale. Zaprzyjaźniony w czasie studiów z Mironem Białoszewskim, swą pierwszą wystawę indywidualną pokazał w 1956 roku w Teatrze na Tarczyńskiej. W 1959 roku zdobył Grand Prix de la Ville de Paris na I Biennale Młodych w Paryżu i w tym roku przeniósł się na stałe do Paryża. Po seriach „figur kreślonych” (na papierze milimetrowym) i „figur hieratycznych” z lat 1955-1958, maluje cykl „figur osiowych” (1958-1962), które wystawia w Paryżu i USA. Równolegle w 1960 roku zaczyna rysowane „karnety”, rodzaj dziennika, który w przyszłości dostarczy motywów wykorzystanych w obrazach. W latach 1964-1965 maluje „Bestiarium”, cykl fakturowych, archaizowanych stworów przypominających prehistoryczne wykopaliska. Bezpośrednio po nich wprowadza do swych obrazów postaci ludzkie i fantastyczne, często przesycone erotyką. W 1970 roku projektuje witraże dla Centre du Dialogue w Paryżu. W 1971 otrzymuje obywatelstwo francuskie, a 1974 powstają gwasze inspirowane "Folwarkiem zwierzęcym" George’a Orwella. W latach 1976-1989 tworzy wyłącznie w technice gwaszu i pastelu, podejmując tematykę mitologiczną i zaczerpniętą z biblii: cykle ilustracji do "Księgi Hioba" (wyd. 1979) i do "Apokalipsy" (wyd. 1986) w nowych przekładach Czesława Miłosza. W 1989 powraca do malarstwa olejnego (cykl „Pergamon”). Artysta otrzymał m. in. nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w 1976 roku, Nagrodę Muzeum Archidiecezji Warszawskiej w 1985 roku, Nagrodę im. Jana Cybisa w 1987 roku.
Wernisaż wystawy odbędzie się online 5 czerwca o godzinie 18.00.
Źródło: galeria "Winda"