Karol Pustelnik urodził się w 1918 roku w Fydrychowicach koło Wadowic, zmarł w 2010 roku w Wadowicach. Rysował i malował od dzieciństwa. Bacznie obserwując poczynania ojca, który strugał z drewna ptaszki i zwierzęta. Wycinał ornamenty na ramach obrazów. Malował farbami kompozycje z wyobraźni. Artysta ukończył Państwowy Instytut Sztuk Plastycznych w 1939 roku. Znaczną część okupacji spędził na przymusowych robotach w Niemczech. Po wojnie kontynuował swoją edukację artystyczną, zwieńczoną dyplomem z konserwacji (1952) w krakowskiej ASP, gdzie studiował pod kierunkiem m.in. takich artystów jak Tadeusz Kantor, Henryk Uziembło czy Mieczysław Wejman. Od 1953 brał udział w wystawach okręgowych krakowskiego ZPAP, a od 1956 uczestniczył w Salonie Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Karol Pustelnik tworzył zarówno malarstwo abstrakcyjne (olejne, wielkoformatowe płótna), jak również realistyczne. Ważnym doświadczeniem w jego biografii artystycznej był kubizm, a potem taszyzm: eksperymenty z kolorem i materią malarską. Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie i w Krakowie, w Muzeum Sztuki w Łodzi, w zbiorach Muzeów Okręgowych w Lublinie, Bydgoszczy, Tarnowie, Chełmnie, Bielsku-Białej, w zbiorach Muzeum E. Zegadłowicza w Gorzeniu oraz kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą (w Szwecji, Szwajcarii, Niemczech, Wielkiej Brytanii i Czechach).
