„Obrys” prof. Jacek Jagielski
Wystawa jest rodzajem autorskiej syntezy twórczości Jacka Jagielskiego, ma charakter nieco retrospektywy przywołującej zarówno kilka prac dawniejszych, w tym dokumentacje realizacji
w przestrzeniach otwartych, jak i prace zupełnie nowe. Niejednokrotnie w pracach Jacka Jagielskiego pojawiają się przedmioty codziennego użytku, ale przetworzone w nowe znaczące formy. Stają się przez to wypowiedziami o ludzkich postawach wobec rzeczywistości – o uniwersalnych dążeniach, nadziejach i lękach. Wystawa ukazując szerokie spektrum twórczości artysty tworzy ciekawą przestrzeń dialogu między prezentowanymi pracami. I zaprasza do dialogu z nimi.
Prof. Jacek Jagielski- Studiował w latach 1978–1984 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Uzyskał dyplom z wyróżnieniem w zakresie rzeźby w pracowni prof. Józefa Kopczyńskiego i rysunku w pracowni prof. Jarosława Kozłowskiego. Stypendysta Ministra Kultury
i Sztuki (1985), a także rezydent w Berllanderi Sculpture Workshop w Wielkiej Brytanii (1990). Od 1984 roku związany, jako artysta-pedagog, z macierzystą uczelnią. Był w niej prodziekanem
a następnie dziekanem Wydziału Edukacji Artystycznej, Kierownikiem Studiów Podyplomowych, a do 2016 roku pełnił funkcję prorektora do spraw artystycznych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.
Równolegle udziela się jako kurator wystaw, organizator plenerów, prezentacji, wykładów czy współorganizator konferencji naukowych, zasiadając także w jury licznych konkursów oraz zespołach
i ciałach kolegialnych. W latach 2008 – 2011 był członkiem Rady Programowej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Aktualnie wieloletni członek Rady Programowej Galerii Działań w Warszawie, współpracujący z Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie, związany zarówno z warszawską „Galerią Działań” jak i poznańską Galerią „AT” jest równocześnie osobą sprawującą opiekę artystyczną nad Art Life University Gallery w Poznaniu.
Zdobywca wielu prestiżowych nagród i odznaczeń, m.in.: Medal Komisji Edukacji Narodowej (2009), dwukrotnie otrzymał medalu „Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS” (Srebrnego w 2014 roku i Złotego w 2020 roku) czy medalu SCHOLAE BENO MERITO (2024).
Będąc profesorem zatrudnionym na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz
w Poznaniu prowadzi własną Pracownię Rzeźby na Wydziale Rzeźby. Działalności naukowo–dydaktycznej towarzyszy indywidualna aktywność artystyczna. Jako laureat szeregu konkursów rzeźbiarskich legitymizuje się bogatym dorobkiem artystycznym. Swoje prace prezentował na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, wystawiając w wielu prestiżowych galeriach w kraju oraz za granicą, m.in. w: Danii, Wielkiej Brytanii, Słowacji, Republice Czeskiej, Estonii, Litwie, Łotwie, Niemczech, Szwecji, Rosji, Włoszech, Ukrainie, Szwajcarii, Francji, Japonii, Monako.
„Opowieść kosmikomiczna lub supersymetria równoległa” Leszek Lewandowski
Wystawa Opowieść kosmikomiczna gromadzi obiekty stworzone przez Leszka Lewandowskiego na przestrzeni dwudziestu kilku lat. Wiele z nich wykonano wykorzystując precyzyjne wytyczne matematyczne oraz wiedzę z zakresu optyki. Artysta odwołuje się więc do dwóch dziedzin nauki, które w powszechnej świadomości uznawane są za podstawy racjonalizmu. Artysta wychodząc od racjonalnych, matematyczno-fizycznych reguł prowadzi nas w świat fantastyki, iluzji, zadziwienia, które jednak nigdy całkowicie nie wyzbywają się pierwiastka naukowości.
Leszek Lewandowski – artysta urodzony w 1960 r. w Świerklańcu. Absolwent katowickiego Wydziału Grafiki ASP w Krakowie, dyplom z wyróżnieniem obronił w 1988 roku. Tytuł doktora uzyskał na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu w 2011 roku. Wykładowca Intermediów na wydziale Rzeźby ASP w Krakowie (2012-2017).
Stypendysta Transferu 1998 oraz Ministra Kultury i Sztuki w roku 1990, 2000, 2007. Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Galerii Arsenał w Białymstoku, Szczecińskiej Kolekcji Sztuki Współczesnej, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Galerii Labirynt
w Lublinie, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie oraz kolekcjach prywatnych.
Autor około 40 wystaw indywidualnych, brał udział w wielu wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą. Oprócz działalności artystycznej zajmuje się też promocją sztuki i animacją życia kulturalnego, prowadząc m.in. Galerię Kronika w Bytomiu (1992-1998), galerię Sektor 1 w Górnośląskim Centrum Kultury w Katowicach (1998-2012). Obecnie Galeria Sektor 1 działa w Muzeum Miasta Jaworzna – Leszek Lewandowski prowadzi ją wspólnie z Moniką Lewandowską.
Obiekty konstruowane przez artystę przypominają mechaniczne rekwizyty, przy pomocy których wykonuje się w szkole doświadczenia fizyczne z dziedziny optyki. Prace te są kontynuacją wcześniejszych zainteresowań artysty problemami światła, widzialności, a także obrazu jako funkcji światła i oka. Lewandowski malował wcześniej obrazy, w których istotną rolę pełniły faktury kształtujące w odpowiedni sposób światło padające na powierzchnię płótna. Teraz kreuje miraże przy pomocy wirujących, barwnych tarcz. Prace te, niewątpliwie mogą być kojarzone z doświadczeniami op-artu. W obu przypadkach występuje wykorzystanie specyficznych właściwości ludzkiego oka. Zauważmy jednak, że o ile w op-arcie konstruowano obraz w celu uzyskania iluzji ruchu, to Lewandowski konstruuje ruch w celu uzyskania iluzji obrazu. Iluzyjne efekty unaoczniają, jak na efemerycznej podstawie ufundowany jest obraz świata, który zwykliśmy uważać za rzeczywisty. Naprawdę jest raczej tak, że jedna iluzja przesłania nam inną iluzję i temu przesłanianiu nie ma końca. Świat, który poznajemy zmysłowo, jest niczym innym, jak tylko właściwą człowiekowi formą iluzji. Ten sam świat innym gatunkom organizmów jawi się w całkowicie innej postaci. Rzeczywistość jest więc tylko iluzją do której jesteśmy przyzwyczajeni.
(źródło: BWA Kielce)
Wystawa jest rodzajem autorskiej syntezy twórczości Jacka Jagielskiego, ma charakter nieco retrospektywy przywołującej zarówno kilka prac dawniejszych, w tym dokumentacje realizacji
w przestrzeniach otwartych, jak i prace zupełnie nowe. Niejednokrotnie w pracach Jacka Jagielskiego pojawiają się przedmioty codziennego użytku, ale przetworzone w nowe znaczące formy. Stają się przez to wypowiedziami o ludzkich postawach wobec rzeczywistości – o uniwersalnych dążeniach, nadziejach i lękach. Wystawa ukazując szerokie spektrum twórczości artysty tworzy ciekawą przestrzeń dialogu między prezentowanymi pracami. I zaprasza do dialogu z nimi.
Prof. Jacek Jagielski- Studiował w latach 1978–1984 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Uzyskał dyplom z wyróżnieniem w zakresie rzeźby w pracowni prof. Józefa Kopczyńskiego i rysunku w pracowni prof. Jarosława Kozłowskiego. Stypendysta Ministra Kultury
i Sztuki (1985), a także rezydent w Berllanderi Sculpture Workshop w Wielkiej Brytanii (1990). Od 1984 roku związany, jako artysta-pedagog, z macierzystą uczelnią. Był w niej prodziekanem
a następnie dziekanem Wydziału Edukacji Artystycznej, Kierownikiem Studiów Podyplomowych, a do 2016 roku pełnił funkcję prorektora do spraw artystycznych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.
Równolegle udziela się jako kurator wystaw, organizator plenerów, prezentacji, wykładów czy współorganizator konferencji naukowych, zasiadając także w jury licznych konkursów oraz zespołach
i ciałach kolegialnych. W latach 2008 – 2011 był członkiem Rady Programowej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Aktualnie wieloletni członek Rady Programowej Galerii Działań w Warszawie, współpracujący z Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie, związany zarówno z warszawską „Galerią Działań” jak i poznańską Galerią „AT” jest równocześnie osobą sprawującą opiekę artystyczną nad Art Life University Gallery w Poznaniu.
Zdobywca wielu prestiżowych nagród i odznaczeń, m.in.: Medal Komisji Edukacji Narodowej (2009), dwukrotnie otrzymał medalu „Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS” (Srebrnego w 2014 roku i Złotego w 2020 roku) czy medalu SCHOLAE BENO MERITO (2024).
Będąc profesorem zatrudnionym na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz
w Poznaniu prowadzi własną Pracownię Rzeźby na Wydziale Rzeźby. Działalności naukowo–dydaktycznej towarzyszy indywidualna aktywność artystyczna. Jako laureat szeregu konkursów rzeźbiarskich legitymizuje się bogatym dorobkiem artystycznym. Swoje prace prezentował na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, wystawiając w wielu prestiżowych galeriach w kraju oraz za granicą, m.in. w: Danii, Wielkiej Brytanii, Słowacji, Republice Czeskiej, Estonii, Litwie, Łotwie, Niemczech, Szwecji, Rosji, Włoszech, Ukrainie, Szwajcarii, Francji, Japonii, Monako.
„Opowieść kosmikomiczna lub supersymetria równoległa” Leszek Lewandowski
Wystawa Opowieść kosmikomiczna gromadzi obiekty stworzone przez Leszka Lewandowskiego na przestrzeni dwudziestu kilku lat. Wiele z nich wykonano wykorzystując precyzyjne wytyczne matematyczne oraz wiedzę z zakresu optyki. Artysta odwołuje się więc do dwóch dziedzin nauki, które w powszechnej świadomości uznawane są za podstawy racjonalizmu. Artysta wychodząc od racjonalnych, matematyczno-fizycznych reguł prowadzi nas w świat fantastyki, iluzji, zadziwienia, które jednak nigdy całkowicie nie wyzbywają się pierwiastka naukowości.
Leszek Lewandowski – artysta urodzony w 1960 r. w Świerklańcu. Absolwent katowickiego Wydziału Grafiki ASP w Krakowie, dyplom z wyróżnieniem obronił w 1988 roku. Tytuł doktora uzyskał na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu w 2011 roku. Wykładowca Intermediów na wydziale Rzeźby ASP w Krakowie (2012-2017).
Stypendysta Transferu 1998 oraz Ministra Kultury i Sztuki w roku 1990, 2000, 2007. Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Galerii Arsenał w Białymstoku, Szczecińskiej Kolekcji Sztuki Współczesnej, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Galerii Labirynt
w Lublinie, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie oraz kolekcjach prywatnych.
Autor około 40 wystaw indywidualnych, brał udział w wielu wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą. Oprócz działalności artystycznej zajmuje się też promocją sztuki i animacją życia kulturalnego, prowadząc m.in. Galerię Kronika w Bytomiu (1992-1998), galerię Sektor 1 w Górnośląskim Centrum Kultury w Katowicach (1998-2012). Obecnie Galeria Sektor 1 działa w Muzeum Miasta Jaworzna – Leszek Lewandowski prowadzi ją wspólnie z Moniką Lewandowską.
Obiekty konstruowane przez artystę przypominają mechaniczne rekwizyty, przy pomocy których wykonuje się w szkole doświadczenia fizyczne z dziedziny optyki. Prace te są kontynuacją wcześniejszych zainteresowań artysty problemami światła, widzialności, a także obrazu jako funkcji światła i oka. Lewandowski malował wcześniej obrazy, w których istotną rolę pełniły faktury kształtujące w odpowiedni sposób światło padające na powierzchnię płótna. Teraz kreuje miraże przy pomocy wirujących, barwnych tarcz. Prace te, niewątpliwie mogą być kojarzone z doświadczeniami op-artu. W obu przypadkach występuje wykorzystanie specyficznych właściwości ludzkiego oka. Zauważmy jednak, że o ile w op-arcie konstruowano obraz w celu uzyskania iluzji ruchu, to Lewandowski konstruuje ruch w celu uzyskania iluzji obrazu. Iluzyjne efekty unaoczniają, jak na efemerycznej podstawie ufundowany jest obraz świata, który zwykliśmy uważać za rzeczywisty. Naprawdę jest raczej tak, że jedna iluzja przesłania nam inną iluzję i temu przesłanianiu nie ma końca. Świat, który poznajemy zmysłowo, jest niczym innym, jak tylko właściwą człowiekowi formą iluzji. Ten sam świat innym gatunkom organizmów jawi się w całkowicie innej postaci. Rzeczywistość jest więc tylko iluzją do której jesteśmy przyzwyczajeni.
(źródło: BWA Kielce)
