Krajobraz minimalny - to zbiór obrazów będących według autora pretekstem do uruchomienia w naszej świadomości zapisanych w pamięci emocji i archetypów związanych z percepcją krajobrazu. Krajobraz – jako istotny element naszej rzeczywistości wyzwala w nas emocje: poczucie piękna, radość, zadumę, tęsknotę za utraconym rajem, itp. Widok elementów utrwalanych w zbiorowej świadomości człowieka przez setki lat jest sygnałem do uruchomienia odczuć, wspomnień i wyobrażeń. Zespół minimalnych fragmentów krajobrazu: poziomej linii horyzontu, pionowych linii drzew, sinusoidy czy paraboli pofałdowania płaszczyzny terenu - poprzez ich wielokrotność i zachodzące między nimi napięcia – staje się kodem. Opaliński, zajmując się od lat projektowaniem graficznym i prowadząc badania dotyczące wpływu grafiki na percepcję komunikatu wizualnego, sformułował teorię, że o emocjonalności obrazu decydują składniki elementarne (minimalne): proporcje zawartości pionów i poziomów czy kształtów agresywnych i łagodnych.
- Trzy pionowe kreski - płaczesz, trzy długie poziomy - zasypiasz. Podobnie z krajobrazem: długi poziom i kilka krótkich pionów - mózg wysyła nam sygnał: "Drzewa", pozioma sinusoida - mózg podpowiada: "Góry".
Autor posługuje się specyficzną techniką fotografowania, wielokrotnie naświetlając pojedynczą klatkę cyfrowego negatywu uzyskuje znakomity efekt artystyczny. Jak pisze prof. Waldemar Jama w komentarzu wystawy: Obserwujemy tu powrót do form elementarnych. W efekcie powstaje wręcz abstrakcja, która jest oddzielnym światem form. Duch i materia - ich zmagania, są obecne w tych pracach.”
W rzeczywistości, większość prac, to fotografowane z bliskiej odległości fragmenty kamieni lub ziemi. Czasem sypiący się, podrapany tynk na ścianie, pojedyncza gałąź, lub kępka trawy, które imitują np. rozległą panoramę lasu. Być może nasza przyszłość to takie właśnie imitacje - namiastka i pretekst do wspominania krajobrazu naturalnego, który zanika w zastraszającym tempie.
Paweł Opaliński - ur. 23 lutego 1967 roku w Kielcach, absolwent Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi – dyplom z wyróżnieniem w pracowni projektowania grafiki wydawniczej. Doktorat w łódzkiej ASP w 2011 roku. Autor kampanii reklamowych i projektów graficznych wielu publikacji, w tym kilkunastu layoutów prasowych, ilustrator i fotografik. Członek ZPAF od 2008 roku, za twórczość fotograficzną otrzymał szereg nagród i wyróżnień, w tym siedmiokrotnie wyróżnienia honorowe International Photo Awards/USA (dokument), Monochrome Awards/UK (portret) oraz te najważniejsze związane z krajobrazem Polskim: dwukrotnie Grand Prix konkursu im. Jana Sunderlanda i Grand Prix Biennale Fotografii Górskiej. Twórczość projektową i fotograficzną dzieli z pracą dydaktyczną. Od 2010 związany jest z Instytutem Sztuk Pięknych UJK w Kielcach. Od 2011 roku pracuje również na stanowisku adiunkta na Wydziale Sztuk Pięknych i Projektowych WSINF w Łodzi, gdzie prowadzi autorską pracownię fotografii. W uczelniach artystycznych w Polsce prowadzi wykłady na temat projektowania i grafiki cyfrowej. W latach 2011-2014 pełnił funkcje wice prezesa Zarządu Okręgu Świętokrzyskiego Związku Polskich Artystów Fotografików w Kielcach i członka Rady Artystycznej ZPAF w Warszawie.
Wernisaż wystawy "Krajobraz minimalny"odbędzie się 15 stycznia o godzinie 17.00 w Biurze Wystaw Artystycznych w Sandomierzu. Fotografie autorstwa Pawła Opalińskiego można oglądać do 7 lutego 2016 roku.
Źródło: BWA Sandomierz
- Trzy pionowe kreski - płaczesz, trzy długie poziomy - zasypiasz. Podobnie z krajobrazem: długi poziom i kilka krótkich pionów - mózg wysyła nam sygnał: "Drzewa", pozioma sinusoida - mózg podpowiada: "Góry".
Autor posługuje się specyficzną techniką fotografowania, wielokrotnie naświetlając pojedynczą klatkę cyfrowego negatywu uzyskuje znakomity efekt artystyczny. Jak pisze prof. Waldemar Jama w komentarzu wystawy: Obserwujemy tu powrót do form elementarnych. W efekcie powstaje wręcz abstrakcja, która jest oddzielnym światem form. Duch i materia - ich zmagania, są obecne w tych pracach.”
W rzeczywistości, większość prac, to fotografowane z bliskiej odległości fragmenty kamieni lub ziemi. Czasem sypiący się, podrapany tynk na ścianie, pojedyncza gałąź, lub kępka trawy, które imitują np. rozległą panoramę lasu. Być może nasza przyszłość to takie właśnie imitacje - namiastka i pretekst do wspominania krajobrazu naturalnego, który zanika w zastraszającym tempie.
Paweł Opaliński - ur. 23 lutego 1967 roku w Kielcach, absolwent Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi – dyplom z wyróżnieniem w pracowni projektowania grafiki wydawniczej. Doktorat w łódzkiej ASP w 2011 roku. Autor kampanii reklamowych i projektów graficznych wielu publikacji, w tym kilkunastu layoutów prasowych, ilustrator i fotografik. Członek ZPAF od 2008 roku, za twórczość fotograficzną otrzymał szereg nagród i wyróżnień, w tym siedmiokrotnie wyróżnienia honorowe International Photo Awards/USA (dokument), Monochrome Awards/UK (portret) oraz te najważniejsze związane z krajobrazem Polskim: dwukrotnie Grand Prix konkursu im. Jana Sunderlanda i Grand Prix Biennale Fotografii Górskiej. Twórczość projektową i fotograficzną dzieli z pracą dydaktyczną. Od 2010 związany jest z Instytutem Sztuk Pięknych UJK w Kielcach. Od 2011 roku pracuje również na stanowisku adiunkta na Wydziale Sztuk Pięknych i Projektowych WSINF w Łodzi, gdzie prowadzi autorską pracownię fotografii. W uczelniach artystycznych w Polsce prowadzi wykłady na temat projektowania i grafiki cyfrowej. W latach 2011-2014 pełnił funkcje wice prezesa Zarządu Okręgu Świętokrzyskiego Związku Polskich Artystów Fotografików w Kielcach i członka Rady Artystycznej ZPAF w Warszawie.
Wernisaż wystawy "Krajobraz minimalny"odbędzie się 15 stycznia o godzinie 17.00 w Biurze Wystaw Artystycznych w Sandomierzu. Fotografie autorstwa Pawła Opalińskiego można oglądać do 7 lutego 2016 roku.
Źródło: BWA Sandomierz
