W 1985 roku, dziesięć lat po dyplomie na krakowskiej ASP, postanowiłem nadać poważniejszy sens artystyczny mojemu przygodnemu fotografowaniu. Decydującym impulsem było zetknięcie ze światem podmiejskich ogródków działkowych, które zafascynowały mnie jako alternatywny świat ukryty na marginesie depresyjnej peerelowskiej rzeczywistości tamtego okresu. Na działkach za betonowymi osiedlami kwitło niespieszne, choć całkiem intensywne życie, w rytm porządku dyktowanego przez naturę i sezonowe działania ogrodnicze.
Głównym wątkiem wieloletniej pracy fotograficznej stała się seria zdjęć domków działkowych, dająca typologiczny obraz tego zjawiska. Architektura o nieprzewidywalnych formach, zaskakujących proporcjach, budowana z przypadkowych materiałów, resztek po remontach lub rozbiórkach, z odpadów przemysłowych, bez profesjonalnych przesądów, w myśl dumnej zasady „Polak potrafi”.
Te materiały budowlane z odzysku, noszące w sobie własną historię i tworzące swoiste ciało domków, determinują formę architektoniczną, stanowią wyrazisty tekst kulturowy i świadectwo czasów.
Cykl zimowych zdjęć przedstawiających działkową „sztukę płotu” początkowo opisywał archaiczne sposoby klecenia ogrodzeń z patyków, drutu i sznurka, lecz stopniowo estetyczne walory zaczęły przeważać i graficzne struktury utworzone ludzką ręką, przeplatające się z kaligraficznymi kształtami suchych roślin zacząłem traktować jako potencjalne partytury muzyczne – Partytury działkowe.- Jan Bujnowski
Wernisaż wystawy odbędzie się 21 października 2016 roku o godz. 18:00. Prace można oglądać do 10 listopada.
Źródło: BWA