Porad językowych udziela prof. zw. dr hab. Marek Ruszkowski – językoznawca, autor ponad 170 publikacji, w tym 10 książek, pracownik naukowy Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, rzeczoznawca podręczników szkolnych Ministerstwa Edukacji Narodowej.
Pytania do prof. Marka Ruszkowskiego prosimy przesyłać na adres: pik@wdk-kielce.pl (w tytule prosimy zaznaczyć „Porady językowe”).
Jest wyraz „szewc”, a mówi się „szewski”. Czy nie powinno być „szewcski”?
Wiele przymiotników tworzy się od rzeczowników w sposób regularny, to znaczy do rzeczownika dodajemy cząstkę „-ski”, na przykład: Ekwador – ekwadorski, jubiler – jubilerski, koń – koński, kurator – kuratorski, profesor – profesorski, Radom – radomski, treser – treserski. Jednak nie wszystkie formy są w języku polskim regularne, ponieważ przez kilka wieków rozwijał się on żywiołowo, a i dzisiaj ta żywiołowość odgrywa dużą rolę, choć jest ograniczana przez normy językowe propagowane przez szkołę, wydawnictwa z zakresu kultury języka, poradnie językowe (internetowe, telefoniczne, kąciki porad w prasie).
W wyrazie „szewcski” mielibyśmy do czynienia ze zbiegiem aż czterech spółgłosek: „w” (wymawiane jako „f”), „c”, „s”, „k’” (miękkie „k”). Byłoby to bardzo niewygodne w wymowie i nieekonomiczne, dlatego grupa spółgłoskowa została uproszczona i nie ma w niej spółgłoski „c”. Podobnie jest z przymiotnikiem „egipski”, który teoretycznie powinien brzmieć „egiptski”, bo pochodzi od rzeczownika „Egipt”.
