Tadeusz Szypowski urodził się 18 sierpnia 1935 roku w rodzinie inteligencko-artystycznej. Jego ojciec Stanisław, konstruktor w ostrowieckiej hucie z zacięciem artystycznym, po pracy realizował się także m.in. jako scenograf w teatrze amatorskim. Syn poszedł w jego ślady, kończąc w 1955 roku warszawskie Liceum Technik Teatralnych ze specjalnością scenografa. Wybór tej właśnie szkoły był do pewnego stopnia kompromisem, gdyż była ona artystyczna i techniczna zarazem, co chroniło przed czysto plastycznym kształceniem „nie dającym chleba”. Od 1957 r. Szypowski pracował jako technolog w ostrowieckiej hucie. Dokształcał się i został dyplomowanym technikiem spawalniczym o specjalności konstrukcje spawane. W tym czasie swe artystyczne zamiłowania realizował w pracach dekoracyjnych w hucie i na terenie miasta, tworzył także rysunki satyryczne i oprawę plastyczną gazety zakładowej „Walczymy o Stal”. Gdy powołano w hucie zakładową pracownię plastyczną został jej kierownikiem. W jej skład wchodziła pracownia fotograficzna i izba pamięci - przystań i miejsce pracy innych ostrowieckich artystów. Tadeusz Szypowski mimo wielokrotnych prób podjęcia studiów w krakowskiej i warszawskiej ASP, spotykał się z odmową, gdyż w tym czasie na studia nie przyjmowano trzydziestolatków. Druga połowa lat 70. XX wieku to „złoty wiek” środowiska ostrowieckich plastyków. Zawiązała się „Grupa 10”, która dzięki wsparciu władz miasta, miała idealne warunki do rozwoju. Tadeusz Szypowski został przyjęty w poczet grupy i otrzymał lokal na pracownię artystyczną. Po przejściu na emeryturę w 1990 roku mógł bez ograniczeń poświęcić swój czas pasji życia, jaką jest twórczość plastyczna. W 2000 r. na podstawie komisyjnego potwierdzenia wysokich walorów jego dotychczasowego dorobku artystycznego Tadeusz Szypowski został przyjęty do Związku Polskich Artystów Plastyków.
Fot. Radio Kielce
Fot. Radio Kielce
