Jan Styka żył w latach 1858-1925, był malarzem, ilustratorem książkowym, poetą. Studiował w akademii wiedeńskiej, w Rzymie i w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki. Po studiach osiadł we Lwowie, gdzie otworzył swoją pracownię. W latach 1888-1890 zamieszkiwał w Kielcach w pałacyku na Wzgórzu Karscha, od 1910 w Paryżu, a od 1920 roku we Włoszech na wyspie Capri. Malował portrety, sceny rodzajowe, a także obrazy religijne i duże kompozycje historyczne. Tworzył cykle obrazów ilustrujących utwory literackie - Odyseję Homera, Quo vadis Sienkiewicza. Namalował wraz z Wojciechem Kossakiem cztery panoramy: znaną Panoramę Racławicką (1894); Panoramę Siedmiogrodzką (1897), panoramę o tematyce religijnej pt. Golgota (1896), panoramę Męczeństwo Chrześcijan w Cyrku Nerona.
