Adam Zegadło, rzeźbiarz, urodził się 13 kwietnia 1910 r. w Krzyżce, w województwie świętokrzyskim i tam też zmarł 13 maja 1989 r. Jako 13-letni chłopak zaczął pracować w fabryce maszyn rolniczych w Suchedniowie. Po wojnie zajął się stolarką. Wyrabiał sprzęty i narzędzia gospodarcze, proste meble oraz zabawki, z których narodziło się rzeźbiarstwo. Wykonywał rzeźby monolityczne, rzeźby wielofiguralne tworzył z pojedynczych figurek, które składały się z kilku osobno wystruganych części później ze sobą łączonych. To pozwalało mu tworzyć nadzwyczaj swobodne kompozycje. Początki jego kariery to lata 60. XX wieku. Pierwsze rzeźby artysty zakupiło Muzeum Świętokrzyskie w Kielcach. W 1964 r. pokazano je na wystawie współczesnej sztuki ludowej czterech województw (Białystok, Kielce, Lublin, Rzeszów). W następnym roku rzeźby A. Zegadły trafiły na ogólnopolską wystawę „Inni" eksponowaną w salach Zachęty w Warszawie. Ta wystawa przyniosła mu sławę i umożliwiła prezentowanie prac na licznych wystawach polskiej sztuki ludowej i nieprofesjonalnej za granicą. Adam Zegadło był wielokrotnie nagradzany. W 1974 r. został laureatem nagrody im. Oskara Kolberga.
Źródło:
Pawilon Muzealny Polskiej Sztuki Ludowej w Otrębusach
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
