Robert Jan Panek
Urodzony w 1933 roku w Staszowie. Absolwent Państwowego Liceum Muzycznego w Warszawie (klarnet, dyrygowanie) oraz Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Od 1960 roku związany z Białymstokiem, gdzie pracowała w szkołach muzycznych, orkiestrze symfonicznej oraz był kapelmistrzem orkiestr dętych. Zaczął komponować podczas pobytu w Oficerskiej Szkole dla Kapelmistrzów Wojskowych w Warszawie. Były to utwory na orkiestrę dętą o charakterze użytkowym (marsze, tańce). W latach 1960-1980 pracował jako muzyk na kontraktach zagranicznych (m.in. Kuba, Nikaragua) organizując państwowe szkolnictwo muzyczne oraz orkiestry wojskowe. Koncertował jako dyrygent m.in. w Meksyku, Hondurasie, Tunezji, Turcji. W latach 1992-93 został zaproszony do organizowania orkiestr wojskowych Litwy i Łotwy. Jego kompozycje wykonywane były na dworach królewskich w Sztokholmie, Madrycie i Hiszpanii, również w Watykanie czy na igrzyskach olimpijskich w Atlancie (był jednym z elitarnej grupy kompozytorów, których utwory grano podczas ceremonii otwarcia igrzysk) oraz z okazji 50 rocznicy powstania NATO. Po 11 września stworzył wstrząsający marsz żałobny „8.48” upamiętniając w ten sposób atak terrorystyczny na wieże WTC oraz głośną kompozycję „Sokorell” ( hiszpański tytuł „Niebo płacze”), poświęconą ofiarom zamachów terrorystycznych w Madrycie.
W dorobku artystycznym Robert Panek ma kompozycje o zróżnicowanym charakterze i instrumentarium. Jest twórcą ponad 130 partytur. W jego dorobku znajdują się suity, symfonie, pieśni i marsze w których kompozytor ukazuje interesującą melodykę czy narodowy charakter. Duże znaczenie w jego twórczości mają pieśni i piosenki dla dzieci, zuchów i harcerzy oraz utwory okolicznościowe np. na urodziny króla Hiszpanii Juana Carlosa, utwór poświęcony tragicznie zmarłej księżnej Dianie, czy utwór dla tragicznie zmarłych uczniom z I LO. Jest także autorem hejnału Białegostoku (1996).
Robert Panek jest laureatem wielu zagranicznych muzycznych konkursów m.in. Camaguey Son (Kuba, 1965), Nota de Oro (Nikaragua, 1988), Expo (Hiszpania, 1992). Za działalność artystyczną otrzymał wiele nagród, m.in. nagroda za upowszechnianie muzyki polskiej od Ministra Kultury Kuby, nagrodę Ministra Obrony Łotwy (1992), Ministra Obrony Turcji (1999), odznakę Zasłużony działacz kultury (1986) na 30-lecie pracy artystycznej. Poza muzyką pasją Roberta Panka jest od 1999 roku poezja, a od 2002 roku fotografia. Panek wydał już pięć tomików wierszy. Są to głównie utwory traktujące o miłości i przyrodzie oraz wiersze dla dzieci. Mimo swoich 70 lat Robert Panek wciąż tryska energią i pomysłowością.
Robert Panek nigdy nie zapomniał o rodzinnym Staszowie. Mimo nawału zajęć często tu zagląda. Od 2007r., codziennie z wieży staszowskiego ratusza rozbrzmiewa hejnał miasta jego autorstwa.
Źródło:
Wrota Podlasia, Rafał Staszewski
