Stanisław Żak (ur. 1932) rodowity kielczanin, absolwent LO im. Stefana Żeromskiego oraz krakowskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Po uzyskaniu magisterium w 1961 roku podjął pracę w Technikum Ekonomicznym jako nauczyciel języka polskiego. W 1968 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie dysertacji o pisarstwie Marii Kuncewiczowej („Maria Kuncewiczowa. Portrety Współczesnych pisarzy polskich”, Warszawa 1973, PIW). Na początku lat 70. był kierownikiem filii krakowskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. Gdy w 1972 roku powstała kielecka WSP, został jej pracownikiem naukowym. Rozprawę habilitacyjną o „Prozie narracyjnej Ewy Szelburg-Zarembiny” przedstawił w krakowskiej WSP na Wydziale Filologii Polskiej i obronił ją w 1992 r. Na emeryturę (bardzo aktywną) przeszedł w 2002 roku.Oprócz prac o Marii Kuncewiczowej i Ewie Szelburg-Zarembinie wydał jeszcze: „Autokreacja - autobiografia - legenda. O Witoldzie Gombrowiczu”, „Polscy nobliści literaccy”, „Wojna i inne zdarzenia”, „Stan wojenny i później”, „Cenzura wobec humanistyki”, „Proteusz, kameleon, narcyz. Witold Gombrowicz”. W 1981 roku założył Klub Inteligencji Katolickiej w Kielcach. W grudniu 1981 roku został internowany. Przebywał w Kielcach, Załężu, Uhercach i Łupkowie Nowym. Do domu wrócił 12 grudnia 1982 roku. W 1989 roku został senatorem i pełnił tę funkcję przez dwie kadencje.
Źródło: WBP
