Aleksander Patkowski (ur. 4 marca 1890 w Ożarowie, zm. 22 marca 1942 w obozie Auschwitz-Birkenau) – społecznik, podróżnik i pedagog, zwany "ojcem regionalizmu polskiego".
Od najmłodszych lat był silnie związany z ziemią sandomierską. W latach 1899 – 1904 ukończył progimnazjum w Sandomierzu, a następnie gimnazjum w Warszawie. Studiował polonistykę i łacinę we Lwowie oraz anglistykę w Krakowie. Po studiach wrócił do Sandomierza. Już we wczesnej młodości przejawiał zamiłowania krajoznawcze. Często organizował piesze wycieczki po różnych okolicach kraju, podróżował też poza jego granice. Podczas studiów klasycystycznych w Sandomierzu brał udział w przedstawieniach teatralnych i odczytach literackich. Był współtwórcą prywatnego gimnazjum w Sandomierzu w 1915 roku. Do 1928 wykładał tam naukę o Polsce współczesnej. Uczniami Patkowskiego w sandomierskim gimnazjum byli m.in. Adam Bień i Franciszek Kamiński. W 1922 zorganizował kurs krajoznawczy dla nauczycieli szkół podstawowych, którego inicjatywa zaowocował powołaniem przez niego Powszechnego Uniwersytetu Regionalnego im. Stanisława Konarskiego. Korespondował ze Stefanem Żeromskim, który potem wykorzystał jego postać jako Przełęckiego w dramacie "Uciekła mi przepióreczka".
W 1923 wyjechał do Warszawy, gdzie został jednym z dyrektorów Towarzystwa Urządzeń Szkolnych i Laboratoryjnych, a następnie radcą Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W 1935 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.
12 stycznia 1941 został aresztowany przez gestapo. Z Pawiaka przewieziony do obozu w Oświęcimiu. Tam zmarł 22 marca 1942.
Pozostawił po sobie wiele publikacji. Do najważniejszych należy książka "Sandomierskie - Góry Świętokrzyskie", praca "Pamiętnik świętokrzyski", publikacja "Ruch regionalistyczny w Europie".
Jego imieniem nazwana jest nagroda przyznawana przez Muzeum Okręgowe w Sandomierzu za osiągnięcia w pracy na rzecz środowiska lokalnego.
Od najmłodszych lat był silnie związany z ziemią sandomierską. W latach 1899 – 1904 ukończył progimnazjum w Sandomierzu, a następnie gimnazjum w Warszawie. Studiował polonistykę i łacinę we Lwowie oraz anglistykę w Krakowie. Po studiach wrócił do Sandomierza. Już we wczesnej młodości przejawiał zamiłowania krajoznawcze. Często organizował piesze wycieczki po różnych okolicach kraju, podróżował też poza jego granice. Podczas studiów klasycystycznych w Sandomierzu brał udział w przedstawieniach teatralnych i odczytach literackich. Był współtwórcą prywatnego gimnazjum w Sandomierzu w 1915 roku. Do 1928 wykładał tam naukę o Polsce współczesnej. Uczniami Patkowskiego w sandomierskim gimnazjum byli m.in. Adam Bień i Franciszek Kamiński. W 1922 zorganizował kurs krajoznawczy dla nauczycieli szkół podstawowych, którego inicjatywa zaowocował powołaniem przez niego Powszechnego Uniwersytetu Regionalnego im. Stanisława Konarskiego. Korespondował ze Stefanem Żeromskim, który potem wykorzystał jego postać jako Przełęckiego w dramacie "Uciekła mi przepióreczka".
W 1923 wyjechał do Warszawy, gdzie został jednym z dyrektorów Towarzystwa Urządzeń Szkolnych i Laboratoryjnych, a następnie radcą Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W 1935 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.
12 stycznia 1941 został aresztowany przez gestapo. Z Pawiaka przewieziony do obozu w Oświęcimiu. Tam zmarł 22 marca 1942.
Pozostawił po sobie wiele publikacji. Do najważniejszych należy książka "Sandomierskie - Góry Świętokrzyskie", praca "Pamiętnik świętokrzyski", publikacja "Ruch regionalistyczny w Europie".
Jego imieniem nazwana jest nagroda przyznawana przez Muzeum Okręgowe w Sandomierzu za osiągnięcia w pracy na rzecz środowiska lokalnego.
Źródło: Wikipedia
