Stanisław Lipka urodził się w 1913 roku w Olszowicy. Fotografią zainteresował się już w latach trzydziestych XX wieku. Po wojennej zawierusze znalazł się wraz z rodziną w Starachowicach, gdzie wstąpił do koła fotograficznego miejscowego domu kultury. W 1955 r. zadebiutował na VI Ogólnopolskiej Wystawie Amatorskiej Fotografii Artystycznej w Warszawie. W 1957 roku przeniósł się do Kielc, gdzie pracował w Kieleckim Przedsiębiorstwie Robót Mostowych, jako majster robót betonowych. W tym roku został członkiem Świętokrzyskiego Towarzystwa Fotograficznego. W latach 1957-1971 pełnił rozmaite funkcje w zarządzie ŚTF, był, m.in. skarbnikiem, prowadził sprawy formalne i ewidencję prac wysyłanych na wystawy krajowe i zagraniczne przez członków ŚTF (tzw. Tekę Dyspozycyjną). Pełnił także funkcję komisarza I Ogólnopolskiej Wystawy Krajobrazu Polskiego (1968 r.) i II Biennale Krajobrazu Polskiego (1971 r.) odbywających się Kielcach. Był jednym z najlepszych fotografów Kieleckiej Szkoły Krajobrazu, nagradzanym na wystawach w kraju i zagranicą. Ukoronowaniem zasług było otrzymanie tytułu i odznaki Artiste FIAP, przyznawanej przez Fédération Internationale de l'Art Photographique – Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej z siedzibą w Paryżu. Po przejściu na emeryturę poświęcił się kolejnej pasji, jaką była rzeźba w metalu. Zmarł w Kielcach w 1993 roku.
