Stroje kobiece z okolic Mirca wyróżniają tkaniny samodziałowe, z których wykonane były zapaska naramienna i przedsobna. Zapaska naramienna – „burka” była najczęściej czarna z drobnymi, białymi paseczkami, które biegły poziomo, a nie pionowo jak np. w zapasce świętokrzyskiej. Podobnie w przepasce przedsobnej różnokolorowe paski były w układzie poziomym. W latach dwudziestych XX wieku obowiązywała moda na zapaski przedsobne zaprasowane w drobne sztywne fałdki. Jednobarwną spódnicę, uszytą z tkaniny fabrycznej, ozdabiały naszyte w dolnej partii taśmy, aksamitki lub koronki. Również gorset wykonany z fabrycznej wełenki, ozdabiały tasiemki układane w fałdki, galony lub aksamitki. Białą płócienną koszulę, o przyramkowym kroju, ozdabiała koronka przy oszywce i mankietach. Strój uzupełniała „Kaźmirowa” chusta z cienkiej wełenki – obowiązkowo noszona na głowie przez kobiety zamężne.