Kieszeń pełna niczego [ Warszawa, PAX, 1979 ]
Sumienny mały mechanizm [Wydawnictwo Łódzkie, 1987 ]
Oddech smoka ,[Szumacher,1996 ]
Księżniczka Alicja[Kielce, Ston 2 ,2000 ]
Uczeń profesora Cyrusa [ Amerigo ,2005 ]
Słowa prawdziwe [Kielce, Ston 2 ] - poezje
Za trawą... wszechświat. Antologia 45 Warszawska Jesień Poezji [Związek Literarów Polskich, 2016] – poezje
Antologia Poetów Polskich 2016 [Wydawnictwo Pisarze.pl, 2016] – poezje
Antologia Poetów Polskich 2017 [Wydawnictwo Pisarze.pl, 2017] - poezje
Wiersze wrzawy i ciszy [Warszawa LSW, 2020] – poezje
Książka: Uczeń profesora Cyrusa jest moim debiutem w kategorii powieści dla dzieci. W 2006
roku otrzymała rekomendację Fundacji ABC XXI Cała Polska czyta dzieciom – jako książka atrakcyjna , pomagająca budować prawdziwy system wartości.
Moje powieści są w dużej mierze książkami o tematyce rodzinnej, gdyż w rodzinie odnajdujemy cały przegląd motywów życiowych i nasze najważniejsze relacje.
Co mnie odróżnia od innych? Koncentruję się na tym, co może interesować czytelnika.Piszę po to, aby ukazać jakąś ważną sprawę, fascynujące zjawisko, rzecz godną uwagi. Opowiadam, co się dzieje wokół nas, jakbym to pokazywała przyjacielowi .
I to jest moja marka: jasno komunikowane wartości, satysfakcja z dzielenia się odczuciami,
kapitałem intelektualnym i etycznym, szukanie radości i słonecznej strony życia.
Cechą mojej marki jest też wyrazistość, przejrzystość i prostota komunikatów, co widać zwłaszcza w poezji. Opisuję ludzkie losy, żeby odkryć prawa rządzące życiem.
Jestem osobą aktywną w internecie i od 2016 roku prowadzę profil na Facebooku:
https://www.facebook.com/mariawlodno
Na tym profilu publikuję swoje wiersze bądź refleksje i moje posty uzyskują bardzo duże zasięgi średnio do 20-30 tysięcy do nawet 50-60 tysięcy osób, co świadczy o popularności tych wpisów.
***
Maria Włodno, pisarka, poetka, krytyk, autorka pięciu powieści współczesnych oraz dwóch tomów poezji. Mieszka w Kielcach. Jest członkiem Związku Literatów Polskich od 1988 roku, Oddział w Kielcach.
Nagrody i odznaczenia: Nagroda w konkursie literackim/ 1984 / za powieść Sumienny mały mechanizm. Nagroda z Funduszu Nauki i Kultury im St. Staszica za wybitne osiągnięcia w dziedzinie literatury/ 1990/. Brązowy Krzyż Zasługi / 1996 /. Nagroda Starostwa Powiatowego w Pińczowie / 2000 /. Świętokrzyska Nagroda Kultury za dokonania wzbogacające dorobek kulturalny województwa Świętokrzyskiego / 2008/. Nagroda prezydenta miasta Kielc za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej / 2009/. Odznaka Honorowa Zasłużony dla Kultury Polskiej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej Piotra Glińskiego /2019/.
Literackie publikacje Marii Włodno RECENZJE POWIEŚCI
KIESZEŃ PEŁNA NICZEGO, IW Pax ,Warszawa, 1979
„To debiut literacki, który dowodzi- jak stwierdzają recenzenci-wyrazistych zdolności obserwacyjnych,umiejętności operowania słowem w opisach oraz- co szczególnie godzi się podkreślić-nie tylko estetycznej lecz także etycznej wrażliwości na świat i ludzi. Akcja dzieje się w czasie juwenaliów w środowisku studenckim.
Dla wielu współczesna młodzież jest nieomal jakąś inną, obcą rasą. Natomiast Maria Włodno opisuje jej specyficzny sposób myślenia, postawy, obyczaje,kulturę-jako ktoś spośród nich.
Wraz z grupą przyjaciół głównej bohaterki, Marty, krążymy po mieście w czas juwenaliów. Obserwujemy barwną mozaikę przebierańców podczas „nocy wyskoków”.Spotykamy mieszczan opancerzonych w garnitury i uniformy sztucznej powagi. Wstępujemy do nocnego klubu. Śledzimy dyskusje pomiędzy przypadkowymi uczestnikami spotkań.
Z krótkiego dziennika przebija wielka siła optymizmu i młodości. Życiowa energia młodego pokolenia wkraczającego dopiero w dorosłość.
„ JUWENALIA. Lubię ten nastrój, kiedy codzienność tańczy, rozluźnia się i staje na
głowie. Brakuje nam takiej terapii dla dorosłych. Może byliby mniej zakłamani, weselsi i bardziej ludzcy.”Oj, brakuje brakuje!”
Na podst. recenzji Marka Różyckiego Słońce w kapeluszu, Literatura nr 423, 1980
SUMIENNY MAŁY MECHANIZM,Wydawnictwo Łódzkie,1987
O książce tej wiele się mówiło w rozmowach prywatnych. Docierały do mnie pozytywne opinie, byłam obficie cytowana, co jest wielkim komplementem dla autora. Nie pojawiały się natomiast żadne recenzje choćby zbliżone poziomem do :książki. Moja powieść została wyróżniona w ogólnopolskim konkursie zorganizowanym z okazji 40-lecia Polski Ludowej. Jednak polska rzeczywistość lat osiemdziesiątych nie rozpieszczała ludzi ciężkiej pracy, którzy czekali na lepsze jutro. .Dlatego środki masowego przekazu unikały wypowiadania się na temat tego „sumiennego małego mechanizmu” czyli sumienia w polityce.
Książka stawiała pytanie : Czy ów tytułowy mechanizm wmontowany w duszę człowieka XX wieku można bezkarnie ignorować ?
A właśnie bohater powieści, prominent, uważał,że aby odnieść w życiu sukces, trzeba kłamać,kraść cudze osiągnięcia, łamać zasady uczciwości, zaś sumienie zmusić do milczenia.
Bohater jest redaktorem naczelnym gazety a jednocześnie poetą. Ktoś pyta o dorobek literacki tego człowieka zwanego Szefem.
„
-Niech pan powie, co wydał ten wasz Szef?-zapytał półgłosem.
-Co wydał? Wydał trzy broszurki i jednego przyjaciela- odrzekł kolega Kazik.”
Opinia prostych ludzi na temat władzy:
„Oni są wszyscy fajni, co tu nami rządzą, a jakby im tak zajrzeć w czaszkę, to by się okazało jedno .
• Co?
• Natrętna, maniacka pewność, że bez nich świat by się zawalił.”
I opinia kolegów na temat Szefa:
„Sprzeczali się:
-Nie masz racji! Czasem mi go żal! Ten facet w gruncie rzeczy nie jest taki zły.
- To jest świnia, która dojrzała do swego przeznaczenia, ale za każdym razem, gdy jej to grozi,układa swój ryj w ludzki wyraz twarzy.”
A więc nie miałam opinii literackich wyrażonych na piśmie, jednak nie narzekam. Czytelnicy wykupili niemal do ostatniego egzemplarza Sumienny mały mechanizm. Powieść dość szybko zniknęła z półek. I to jest najlepsza recenzja !
ODDECH SMOKA, Wydawnictwo Szumacher,1996
„Chcę mówić o intrygującej książce pt Oddech smoka'- zapowiada autor recenzji prof. Stanisław Żak. ODDECH SMOKA ALBO WSPÓŁCZESNA APOKALIPSA.
-dodaje. Po przeczytaniu powieści można dojść do wniosku, że ludzie i zdarzenia są tu tylko ilustracją nadrzędnej tezy, która brzmi tak:
Żyjemy w świecie apokalipsy, permanentnego zagrożenia,bo zrezygnowaliśmy albo lekceważymy odwieczne i uniwersalne prawa moralne. Można nawet posłużyć się odpowiednim cytatem z powieści.” Zmiany szły jedna po drugiej i na oczach Kazimierza waliły się rodziny, struktury,ceny, autorytety i systemy wartości” {str.75}
Jest to lektura pobudzająca do myślenia, czasem do NATYCHMIASTOWEJ POLEMIKI, stawiająca pytania adresowane do każdego i do wszystkich.”
Recenzja Stanisława Żaka z IKARA nr 9, 1996
KSIĘŻNICZKA ALICJA, O W Ston 2, 2000
Już lektura kilkunastu początkowych stron Księżniczki Alicji pokazuje, jak sprawnym warsztatem pisarskim dysponuje autorka. Jak ciekawie i z jaką znajomością rzeczy charakteryzuje wiejskie środowisko widziane oczami młodej nauczycielki,bohaterki utworu. Wiejska szkoła staje się ciekawym polem obserwacji dla pełnej energii i życiowego entuzjazmu Alicji, inteligentnej, ambitnej idealistki. Ma więc Alicja swoje niewzruszone zasady, którymi się kieruje,ponadto wierzy, że nad jej postępowaniem czuwa Opatrzność. Do niej się też często odwołuje. Rzeczywistość okaże się niejednokrotnie daleka od ideału i trzeba będzie się z nią zmierzyć. Może się niekiedy wydawać, że bohaterka jest zbyt młoda na różne życiowe przemyślenia, ale Alicja to przecież dziewczyna o szerokim horyzoncie umysłowym, a młodość ma to do siebie, że bardzo szybko rozeznaje, rozszyfrowuje świat. Wszystko, co się dzieje wokół ogarnia w sposób żywy, świeży, bez ciężaru, jakim stają się doświadczenie i rutyna.
Ta młoda bohaterka od początku do końca powieści nas intryguje, fascynuje, niekiedy nawet irytuje, ale nie sposób przejść obojętnie wobec takiej osobowości.
Na podst. recenzji Krystyny Cel pt.” U progu dorosłości” z książki „Między dawnymi i młodszymi laty „ Kielce 2011
Alicja fascynuje i intryguje także dzisiejszych czytelników, gdyż na facebooku, gdzie
jest publikowana w odcinkach [ na stronie Maria Włodno] osiąga do 20000 „wejść”.
UCZEŃ PROFESORA CYRUSA, Wydawnictwo Amerigo,2005
Książka ta jest moim debiutem w kategorii powieści dla dzieci. W 2006 roku otrzymała rekomendację Fundacji ABC XXI „Cała Polska czyta dzieciom” jako książka atrakcyjna, pomagająca budować prawdziwy system wartości.
Bohaterem jest dorastający szczurek Gucio. Żyje on we wspaniałej,kochającej się rodzinie mieszkającej na strychu domu dziecka. Bawi się i radośnie odkrywa świat ze swoim bratem, Ezechielem, którym Gucio jest zafascynowany.
Obydwaj są uczniami profesora Cyrusa,szczura mędrca, który wprowadza ich w świat cywilizacji ludzkiej. Ten szczęśliwy rozwój intelektualny przerywa ciężki wypadek Ezechiela, któremu grozi śmierć, jeśli nie dostanie lekarstwa ratującego życie. Gucio więc wyrusza na niebezpieczną wyprawę, aby zdobyć to lekarstwo.
Dramatyzm sytuacji przeplata się w tej opowieści z momentami radosnymi i wzruszającymi. Mroczne klimaty równoważy ciepło rodzinne,zaręczyny, ślub i Boże Narodzenia.
Akcja toczy się we współczesności , a szczurom pomaga w ich szczurzym życiu to, czego nauczyły się w szkole profesora Cyrusa : obsługiwanie zdobyczy elektronicznych czyli telefonu, komputera, oraz nauczenie się ludzkiej mowy.
Książka fascynuje dzieci i dorosłych, gdyż jest alegorią naszego życia.
SŁOWA PRAWDZIWE, OW Ston 2, 2014
Niewielki zbiorek poezji Marii Włodno pt. Słowa prawdziwe przeczytałam z prawdziwym zainteresowaniem. Nieczęsto się zdarza nowy zbiorek poetycki, który tak przyciąga uwagę i mówi o czymś ważnym-ciekawy treściowo, głęboki ideowo i niebanalny artystycznie. Poetka po swojemu ,odważnie,prezentuje każdy problem. Zasadą naczelną dla niej jest prostota,lakoniczność,wyrazistość, a niekiedy nawet surowość, jeśli tego wymaga temat. Często cały wiersz jest wielką metaforą.
Jest to poezja głębszego sensu. Nie byle jakim asem tego modelu poezji okazuje się Maria Włodno.
Co jest jej siłą ? Poetyckość oparta na celnych metaforach, na ważności i precyzji myśli,Często na zaskakującym pomyśle i trafności słownictwa.
Można by tę poezję jak cały nurt autentyzmu obciążyć mianem moralizatorstwa. Ale czy była kiedykolwiek poezja znacząca ,wolna od tej tematyki ? Zwłaszcza poezja polska ? A Mickiewicz, Słowacki, Krasiński, Norwid, Herbert i wielu innych ? Jakaż inna tematyka miałaby być godna prawdziwej poezji, jeśli nie moralno-egzystencjalna ?
Te wiersze są jak reflektory, które prześwietlają na wylot dzisiejszego człowieka., postawy ludzi, trendy obyczajowo- moralne.Takie jest sedno tej głębokiej twórczości.
Wiersze nie pierwsze lepsze, niezwykle mądre i piękne.
Na podst. eseju Zofii Korzeńskiej pt.” Wiersze Marii Włodno na tle nurtów i modeli poezji.” Pełną wersję tego eseju można przeczytać na Pisarze.pl
WIERSZE WRZAWY I CISZY, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza ,Warszawa 2020
Profesor Stanisław Zak o książce: Jest to książka dla poważnych czytelników, którzy lubią myśleć, posiadają orientację w literaturze i kulturze. Autorka przeszła z prozy do poezji , zrezygnowała z rozległych fabuł na rzecz syntetycznego,metaforycznego przedstawiania i oceny świata i ludzi z perspektywą metafizyczną. Poprzez pośrednie i bezpośrednie, jawne i ukryte odwołania do tradycji,autorów i tekstów literackich wykazała niezwykłą orientację w kulturze nie tylko polskiej i osadziła swoje pisarstwo w najbardziej ludzkim nurcie i kontekście.