krzyżyk (#) - podwyższa dźwięk o pół tonu, na gitarze jest to zawsze próg wyżej, do dźwięku dodajemy wtedy końcówkę „-is” np. f# = fis, a# = ais
bemol (b) – obniża dźwięk o pół tonu, na gitarze jest to zawsze próg niżej, do nazwy dźwięku dodajemy końcówkę „-es” np. gb = ges, ab = as
kasownik – niweluje podwyższenie bądź obniżenie np. fis po kasowniku = f
Ćwiczenie 1
Tabelka przedstawiającą położenie dźwięków w pierwszych pozycjach z użyciem krzyżyków, bemoli i kasowników. Materiał przedstawiony w niej należy opanować pamięciowa, a uczymy się tego w następujący sposób, że pod symbolami E1, H2, G3, D4, A5, E6 zawarte są numery strun i obok nich dźwięki schromatyzowane do IV progu na każdej strunie za pomocą krzyżyków, bemoli i kasowników np.: dźwięki na strunie E1 wykonujemy w ten sposób że grając uderzamy palcami naprzemiennie poszczególne dźwięki i nazywamy je głośno – na progu I tej struny wykonujemy dwa razy ten sam dźwięk (zamiana nharmoniczna) mówiąc eis, następnie f i tak dalej.
Analogicznie postępujemy grając dźwięki na pozostałych strunach.
Ćwiczenie 2
Jest to wprawka, która sprawdza naszą wiedzę z ćwiczenia 1, grając należy nazywać głośno dźwięki w zależności od tego czy widzimy przy nich krzyżyk, bemol czy kasownik.
Uwaga: pierwszy takt ćwiczenia drugiego należy wykonywać w ten sposób, że krzyżyk przy trzecim dźwięku F zostawiamy w naszej wyobraźni do pojawienia się dźwięku siódmego F bez krzyżyka – ten dźwięk traktujemy tak jakby był tam krzyżyk, niweluje go dopiero kasownik przy dźwięku ósmym F (jest to kwestia umowna i obowiązuje zawsze).
Grając dźwięki z pierwszego taktu nazywamy je po kolei głośno: E, F, Fis, G, As, G, Fis, F. W podobny sposób przegrywamy następne takty.