Biorąc pod uwagę fakt, że śródręcze jest wspólną podstawą dla wszystkich palców, łatwo zrozumieć, że jego stabilność ma ogromne znaczenie dla precyzji gry. Przy zgięciu palców (zaciśnięciu ręki w pięść) następuje odruchowe zgięcie grzbietowe nadgarstka, czyli uniesienie śródręcza do góry, a wraz z nim również palców. Zjawisko to występuje również, jeżeli wykonujemy ruchy pojedynczymi palcami. Biorąc to pod uwagę należy nauczyć się poruszać palcami bez angażowania nadgarstka, a z nim śródręcza. Dzięki tej umiejętności palce uzyskują stabilną podstawę podczas wykonywania ruchów naprzemiennych i akordowych.
Wyciągnijmy kończynę górną przed siebie (nadgarstek powinien być prosty), zegnijmy palce wyraźnie i najmocniej w stawie śródręczno-paliczkowym. Opuszkami palców kierujmy tak, jakbyśmy chcieli sięgnąć nimi do łokcia lub co najmniej za nadgarstek (nie w kierunku powierzchni dłoniowej śródręcza, czyli nie w głąb dłoni). Ruch ten starajmy, się wykonać tak, aby nie angażować nadgarstka. Palce po głębokim zgięciu samoczynnie i bez wysiłku wracają do pozycji - wyjściowej. Wielokrotnie wykonujmy to ćwiczenie, zarówno wszystkim palcami, jak i pojedynczymi, poruszając nimi kolejno. Śródręcze i nadgarstek pozostają nieruchome.
Ćwiczenie to uczy nas trzech istotnych czynności:
1- poruszania palcami przy zachowaniu stabilności ich podstawy (śródręcza),
2 - rozluźniania palca po wykonaniu pracy przez powrót do pozycji wyjściowej, powrót do napięcia spoczynkowego,
3 - właściwego kierunku uderzenia opuszki i paznokcia - ruch opuszki w kierunku łokcia. Kierunek ten ma podstawowe znaczenie dla sprawności technicznej prawej ręki.
Wyciągnijmy kończynę górną przed siebie (nadgarstek powinien być prosty), zegnijmy palce wyraźnie i najmocniej w stawie śródręczno-paliczkowym. Opuszkami palców kierujmy tak, jakbyśmy chcieli sięgnąć nimi do łokcia lub co najmniej za nadgarstek (nie w kierunku powierzchni dłoniowej śródręcza, czyli nie w głąb dłoni). Ruch ten starajmy, się wykonać tak, aby nie angażować nadgarstka. Palce po głębokim zgięciu samoczynnie i bez wysiłku wracają do pozycji - wyjściowej. Wielokrotnie wykonujmy to ćwiczenie, zarówno wszystkim palcami, jak i pojedynczymi, poruszając nimi kolejno. Śródręcze i nadgarstek pozostają nieruchome.
Ćwiczenie to uczy nas trzech istotnych czynności:
1- poruszania palcami przy zachowaniu stabilności ich podstawy (śródręcza),
2 - rozluźniania palca po wykonaniu pracy przez powrót do pozycji wyjściowej, powrót do napięcia spoczynkowego,
3 - właściwego kierunku uderzenia opuszki i paznokcia - ruch opuszki w kierunku łokcia. Kierunek ten ma podstawowe znaczenie dla sprawności technicznej prawej ręki.
