Pomysł upamiętnienia faktu pobytu Józefa Piłsudskiego w Kielcach był autorstwa ówczesnego wojewody kieleckiego dr Władysława Dziadosza i był wypadkową ogólnopolskiej akcji upamiętniania miejsc związanych z osobą Marszałka. Fundatorem była Wojewódzka Rada Obywatelska. Prace nad Sanktuarium rozpoczęto w roku 1936. Od lata 1937 r. prace przy dekoracji trzech połączonych ze sobą sal w południowo - zachodniej części parteru powierzono rzeźbiarzowi Stanisławowi Rzeckiemu i malarzowi Wacławowi Borowskiemu, których wspomogli konserwator Andrzej Oleś i malarz Wacław Skuczyński. Dawne Sanktuarium składało się z sali wejściowej, kaplicy i właściwego Sanktuarium, które umieszczono w dawnym pokoju zajmowanym przez Piłsudskiego. Według przedwojennych przekazów w wyposażeniu sali znajdował się także obraz Si Praussa przedstawiający marsz I Kompanii Kadrowej na Kielce w sierpniu 1914 r. W czasie prac prowadzonych w latach 1936-1938 w loggii wejściowej Pałacu, na ścianie północnej umieszczono płytę upamiętniającą pobyt w nim w 1914 r. Józefa Piłsudskiego.
Sanktuarium zostało otwarte 2 października 1938 r., a udostępnione do zwiedzania 5 października 1938 r. Mieści się w południowo - zachodniej części parteru dawnego Pałacu Biskupów (dzisiejsze Muzeum Narodowe). Tablica upamiętniająca pobyt Józefa Piłsudskiego wmurowana jest w prawym rogu (na ścianie północnej) loggii wejściowej.
Treść napisu na tablicy umieszczonej w loggii:
W tym gmachu
w r. 1914 mieściła się
kwatera główna
Józefa Piłsudskiego
Wybuch wojny nie pozwolił na pełne zrealizowanie planów ekspozycyjnych - nadania Sanktuarium charakteru Muzeum Czynu Legionowego. W czasie okupacji i w okresie powojennym wnętrza uległy dewastacji, a zgromadzone pamiątki zostały rozproszone lub zniszczone (nie odnaleziono np. oryginalnego munduru Marszalka). Dzięki zachowanej dokumentacji fotograficznej na początku 1990 r. przystąpiono do prac rekonstrukcyjnych, które doprowadziły do ponownego otwarcia Sanktuarium w grudniu 1990 r.
W sanktuarium zastosowana marmury: bolechowicki, dębnicki i karraryjski. Wyłożono nimi podłogi oraz dolne partie ścian. Na suficie znajduje się sztukateria. Żyrandol jest kuty w żelazie. W oknach są witraże. Maska pośmiertna Marszałka wykonana jest z alabastru i umieszczona na postumencie z marmuru dębnickiego. Usytuowane w niszy międzyokiennej popiersie Piłsudskiego wykonane jest z brązu i ustawione na lastrykowym postumencie. Płyta w loggii wykonana jest z piaskowca.
Źródło: mgr Piotr Prokop, Miejsca Pamięci Narodowej 1769 – 1981 w Kielcach, materiał udostępniony przez Urząd Miasta Kielce - Wydział Gospodarki Komunalnej
Sanktuarium zostało otwarte 2 października 1938 r., a udostępnione do zwiedzania 5 października 1938 r. Mieści się w południowo - zachodniej części parteru dawnego Pałacu Biskupów (dzisiejsze Muzeum Narodowe). Tablica upamiętniająca pobyt Józefa Piłsudskiego wmurowana jest w prawym rogu (na ścianie północnej) loggii wejściowej.
Treść napisu na tablicy umieszczonej w loggii:
W tym gmachu
w r. 1914 mieściła się
kwatera główna
Józefa Piłsudskiego
Wybuch wojny nie pozwolił na pełne zrealizowanie planów ekspozycyjnych - nadania Sanktuarium charakteru Muzeum Czynu Legionowego. W czasie okupacji i w okresie powojennym wnętrza uległy dewastacji, a zgromadzone pamiątki zostały rozproszone lub zniszczone (nie odnaleziono np. oryginalnego munduru Marszalka). Dzięki zachowanej dokumentacji fotograficznej na początku 1990 r. przystąpiono do prac rekonstrukcyjnych, które doprowadziły do ponownego otwarcia Sanktuarium w grudniu 1990 r.
W sanktuarium zastosowana marmury: bolechowicki, dębnicki i karraryjski. Wyłożono nimi podłogi oraz dolne partie ścian. Na suficie znajduje się sztukateria. Żyrandol jest kuty w żelazie. W oknach są witraże. Maska pośmiertna Marszałka wykonana jest z alabastru i umieszczona na postumencie z marmuru dębnickiego. Usytuowane w niszy międzyokiennej popiersie Piłsudskiego wykonane jest z brązu i ustawione na lastrykowym postumencie. Płyta w loggii wykonana jest z piaskowca.
Źródło: mgr Piotr Prokop, Miejsca Pamięci Narodowej 1769 – 1981 w Kielcach, materiał udostępniony przez Urząd Miasta Kielce - Wydział Gospodarki Komunalnej
