23 kwietnia 1991 r. żydowski cmentarz w Ostrowcu Świętokrzyskim został wpisany do rejestru zabytków RP. Najstarsza z odnalezionych informacji o istnieniu ostrowieckiego kirkutu pochodzi z 1657 roku. Nekropolia położona między obecnymi ulicami Iłżecką i Mickiewicza powstała zapewne wkrótce po osiedleniu się Żydów w Ostrowcu Świętokrzyskim, a więc na początku XVII wieku. Najstarsza odnosząca się do niej informacja pochodzi jednak dopiero z 1657 roku, a więc z czasów gdy miasto pustoszyli i Żydów masowo mordowali wspomagający Szwedów w czasie tzw. Potopu Siedmiogrodzianie z armii księcia Jerzego II Rakoczego. Z tej samej epoki pochodzi również wzmianka o drugim żydowskim cmentarzu ulokowanym przy trakcie w kierunku Bałtowa. Wiadomo, że w 1900 r. ostrowiecki kirkut ogrodzono nowym parkanem, a w okresie międzywojennym funkcjonowało na nim nielegalne, rozwiązane w 1931 r. przez starostę opatowskiego bractwo pogrzebowe przejmujące dochody z pochówków. Na ostrowieckim cmentarzu grzebano wtedy Żydów pochodzących nie tylko z Ostrowca, ale również z należących do ostrowieckiej gminy wyznaniowej starozakonnych zmarłych z Kunowa, Bodzechowa, Denkowa, Goździelina, Grójca, Miłkowa, Chmielowa, Mychowa, Częstocic, Borii, Sarnówka, Podgórza, Stoków Małych i Waśniowa. W czasie niemieckiej okupacji kirkut znalazł się w obrębie zasiedlonego przez 16 tysięcy osób getta.
Więcej w tekście Norberta Zięby na facebookowym profilu MCK pod linkiem
https://www.facebook.com/KulturaOstrowiec/
(źródło: MCK w Ostrowcu)