Utwór powstał w początkach 2000 r., gdy poetka gromadziła już wiersze do jednej ze swoich najdojrzalszych książek poetyckich „Żywicy”, wydanej w następnym roku. Wg Małgorzaty Baranowskiej: „
Istnieją pewne prawdy uczuć, które łatwo nie poddają się ani formom rozmowy, ani powieści i tylko czasem, bardzo rzadko, uda się je komuś wypowiedzieć w poezji. 'Żywica' Ludmiły Marjańskiej to bardzo piękny tom wierszy tego rodzaju. Cóż to za nadzwyczajna poezja miłosna! A że jest to też zapis bólu, cierpienia, przywiązania, czułości, cierpliwości, rozpaczy, umierania, tęsknoty? (…)To wiersze o rozpaczy i o pięknie życia.”
Więcej informacji na muzealnej stronie internetowej
http://www.zamek-sandomierz.pl/./603-list-ludmily...
(źródło: Muzeum Okręgowe)