Wiersze od zawsze towarzyszyły mojemu życiu; rzecz jasna, nie tylko własne. Wiara, że słowem da się okiełznać rzeczywistość, choćby była to wiara naiwna - często dawała siłę. Wiara, że poezja może zmieniać rzeczywistość czy ludzi, już od dawna wydaje się dla mnie niedostępna. Dziś pozostało mi wierzyć, że słowem da się opisać nierzeczywistość, rozumianą jako stan uczuć i myśli, i że to, mimo wszystko, czemuś lub komuś służy - choćby chwilowemu wzruszeniu. Same wiersze to przecież byt nierzeczywisty, co nie znaczy - niepotrzebny. I choć zupy z niego nie zrobisz - czasami możesz jakąś dziurę załatać, choć dziura też przecie nierealna. - Antoni Muracki.
Źródło: DŚT