Jan Gajzler urodził się 4 maja 1891 roku w Suchedniowie. Przyszły poeta pierwsze swoje nauki pobierał w domu. Dopiero w 13. roku życia został wysłany do Warszawy do Szkoły Handlowej, gdzie uczęszczał do 1905 roku, kiedy to w wyniku zamieszek powrócił do Suchedniowa. Jako szesnastolatek rozpoczął naukę w Szkole Handlowej Miejskiej w Kielcach. Następnie uczył się w Krakowie. Po powrocie z Krakowa Gajzler trafi do Kruszyny pod Częstochową. W latach 1913-1914 rozpoczął kursy rolnicze w Warszawie. Naukę tę przerywa I wojna światowa, a Gajzler znów wraca do Suchedniowa. Jan Gajzler zadebiutował dość późno, bo dopiero w roku 1922. Wtedy to krakowskie czasopismo "Płomienie" wydrukowało jeden z jego wierszy. Sztuką poetycką parał się jednak dużo wcześniej. Znany jest jego wiersz "Pokutnik" napisany prawdopodobnie w 1915 roku i dotyczący legendy kamiennego pielgrzyma, który spod stóp Łysej Góry idzie do klasztoru znajdującego się na jej szczycie. Najlepszym okresem, kiedy zdobył popularność i uznanie czytelników, jest dla Gajzlera połowa lat dwudziestych. To właśnie wtedy, dokładnie w 1925 roku, poeta wysłał swoje utwory Stefanowi Żeromskiemu. Początek lat trzydziestych przyniósł poecie jeden z największych sukcesów w karierze poetyckiej. Został bowiem jednym z głównych laureatów w konkursie literackim, ogłoszonym przez, "Słowo Częstochowskie". Gazeta ta wydrukowała aż dziewiętnaście utworów Gajzlera, a jeden z nich - "Rewia", został uznany za najlepszy wiersz w konkursie. W 1935 roku, w radiu czytana była jego opowieść "Jak się Materek o Polsce dowiedział". Rok później powstało w Kielcach czasopismo "Radostowa", gdzie Gajzler opublikował takie utwory, jak: "Echa leśne" i "Kwiaty Gór Świętokrzyskich". Jan Gajzler zmarł 6 kwietnia w 1940 roku w Suchedniowie.
Źródło:
gajzlerjan.webpark.pl
http://www.muzeumkielce.net
Źródło:
gajzlerjan.webpark.pl
http://www.muzeumkielce.net
