Romantyzm w muzyce to kierunek rozwijający się od końca XVIII w. oraz całe następne stulecie. Johannes Brahms zatem, jako przedstawiciel późnego romantyzmu, mieści się w tych datach doskonale. Ale Ignacy Zalewski, zaledwie 26-letni kompozytor, co prawda przebojem wchodzący na światową scenę muzyczną (m.in. uczestnik prestiżowego Programu Kompozytorskiego London Philharmonic Orchestra Young, w ramach którego w obecnym sezonie koncertowym pracuje nad nowym utworem orkiestrowym dla Londyńskich Filharmoników), w obecnym sezonie „Kompozytor-rezydent” Filharmonii Świętokrzyskiej? Czy też Aaron Copland, zmarły w 1990 roku kompozytor i dyrygent amerykański? Dzieje się tak za sprawą utworów obu twórców. Lilije I. Zalewskiego to muzyczna alegoria poezji, ściśle nawiązująca do słynnej ballady Mickiewicza. Zdaniem autora – „poszczególne motywy przewodnie można (i trzeba) utożsamiać z bohaterami tekstu czy też opisywanymi zdarzeniami”, jak np. sekwencja trzech opadających dźwięków z początku utworu i powracających pod koniec muzyki jako motyw zbrodni, lub też motyw lilii „rosnących wysoko”, symbolizowanych z kolei przez dźwięki wznoszące się.
Natomiast Koncert klarnetowy A. Coplanda jest i romansem muzycznym (szczególnie część pierwsza dzieła), i muzyką ludową, w tym wypadku najprawdziwszym jazzem o proweniencji północnoamerykańskiej oraz – zabarwionym rytmami i motywami latynoskimi jazzem Ameryki Południowej. Anegdota głosi, że koncert napisany na zamówienie Benny’ego Goodmana i opłacony przez tegoż dwoma tysiącami dolarów, obwarowany został warunkiem: dwa lata wyłączności dla „Króla swingu”. Kompozytor wywiązał się z zobowiązania, ale Goodman jakoś opieszale podchodził do zadania i w rezultacie wykonał utwór tylko raz, tuż przed końcem karencji. To wspaniałe dzieło usłyszymy w interpretacji wybitnego klarnecisty – Piotra Szymyślika, od kilku lat związanego z Sewillą, w której mieszka i pracuje. Poza tym – fana tenisa, kotów oraz… baryłki do klarnetu wg pomysłu Dariusza Kozieła, klarnecisty Orkiestry Filharmonii Świętokrzyskiej.
III Symfonia F-dur op. 90 Johannesa Brahmsa to szaleństwo brzmieniowe przepełnione „pieśnią, uniesieniami i pięknem wyjątkowym” – jak napisał w komentarzu do koncertu Kacper Miklaszewski.
Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Świętokrzyskiej poprowadzi Jakub Chrenowicz - doktor sztuki muzycznej, doskonale wykształcony dyrygent z dużym już doświadczeniem muzycznym, zdobytym podczas koncertów z takimi orkiestrami, jak m.in.: Sinfonia Varsovia, NOSPR, Polska Orkiestra Radiowa, Kammerorchester Berlin, Sinfonietta Cracovia.
Natomiast Koncert klarnetowy A. Coplanda jest i romansem muzycznym (szczególnie część pierwsza dzieła), i muzyką ludową, w tym wypadku najprawdziwszym jazzem o proweniencji północnoamerykańskiej oraz – zabarwionym rytmami i motywami latynoskimi jazzem Ameryki Południowej. Anegdota głosi, że koncert napisany na zamówienie Benny’ego Goodmana i opłacony przez tegoż dwoma tysiącami dolarów, obwarowany został warunkiem: dwa lata wyłączności dla „Króla swingu”. Kompozytor wywiązał się z zobowiązania, ale Goodman jakoś opieszale podchodził do zadania i w rezultacie wykonał utwór tylko raz, tuż przed końcem karencji. To wspaniałe dzieło usłyszymy w interpretacji wybitnego klarnecisty – Piotra Szymyślika, od kilku lat związanego z Sewillą, w której mieszka i pracuje. Poza tym – fana tenisa, kotów oraz… baryłki do klarnetu wg pomysłu Dariusza Kozieła, klarnecisty Orkiestry Filharmonii Świętokrzyskiej.
III Symfonia F-dur op. 90 Johannesa Brahmsa to szaleństwo brzmieniowe przepełnione „pieśnią, uniesieniami i pięknem wyjątkowym” – jak napisał w komentarzu do koncertu Kacper Miklaszewski.
Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Świętokrzyskiej poprowadzi Jakub Chrenowicz - doktor sztuki muzycznej, doskonale wykształcony dyrygent z dużym już doświadczeniem muzycznym, zdobytym podczas koncertów z takimi orkiestrami, jak m.in.: Sinfonia Varsovia, NOSPR, Polska Orkiestra Radiowa, Kammerorchester Berlin, Sinfonietta Cracovia.
Filharmonia Świętokrzyska zaprasza 18 listopada o godzinie 19.00.
Źródło: FŚ
