W 1633 roku wojewoda sandomierski Krzysztof Ossoliński i jego żona Zofia z Wojsławic Cikowska ufundowali klasztor dla nawracania arian, licznie zamieszkałych w tych okolicach. Kościół klasztorny otrzymał wezwanie św. Marii Magdaleny i św. Franciszka. W 1637 roku delegat biskupa krakowskiego Grzegorz Kownacki sprowadził do klasztoru oo. reformatorów. W czasie II wojny światowej kościół klasztorny został wysadzony w powietrze. Po zakończeniu wojny nabożeństwa początkowo były odprawiane w refektarzu, a od 1965 roku część klasztoru przeznaczono na kościół. W 1979 roku klasztor przeszedł na własność Zgromadzenia Księży Sercanów.